هوش مصنوعی: هر لحظه که از بی‌اعتنایی تو رنج می‌برم، دل من بیشتر از قبل در غم و اندوه است. در این شرایط، هیچ‌کس به اندازه من در سختی و بدبختی نیست.

هوش مصنوعی: مردم به خاطر زیبایی لب‌های تو، چشم من پر از حسرت می‌شود و هر لحظه از دل‌تنگی، اشک من بر گونه‌هایم جاری است.

هوش مصنوعی: در جدایی تو، از شدت درد دلم را پاره می‌کردم، اما تصمیم گرفتم که لباس را کنار بگذارم، زیرا آن لباس تنها باعث شد که درد جانم بیشتر شود.

هوش مصنوعی: دل من از زیبایی‌ها و ناز و عشوه‌های تو به قدری آزرده شده که دیگر نمی‌تواند آرام بگیرد و حتی بیشتر از قبل در بی‌قراری و آوارگی به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: چشم و دندان‌های تو بر دل من ادعای خونریزی دارند، هرچند که دندان‌هایت خود نیش‌زنند، اما چشم‌های تو از آن‌ها نیز خون‌خوارتر هستند.

هوش مصنوعی: بوی خوش بخور و گلاب به مشام می‌رسد و اگر ذراتی از آب عذارت بر یک تار موی تو بریزد، همه چیز متعادل و دلپذیر خواهد شد.

هوش مصنوعی: ابن حسام از چشمانش آبی به دست آورد که نشان‌دهنده‌ی لطافت و زیبایی است. بنابراین، او هیچ‌گونه گناهی را بر خود نمی‌بیند و چهره‌اش همیشه شاداب و تازه است.