هوش مصنوعی: ای اهل درد، هر لحظه غمی جدیدی از سوی تو به ما می‌رسد، اما نیش غم تو برای دل ما، به نوعی تسکینی است.

هوش مصنوعی: در مکان تو که پناهگاه بندگان خوشبخت است، از اشک چشم پاکان، نغمه‌ای دیگر به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: با رحمت و بخشش تو، وجود ما شکوفا می‌شود. از آسمان لطف تو، باران دیگری بر ما ببار تا زندگی دوباره‌ای آغاز کنیم.

هوش مصنوعی: از دنیای حاضر و آخرت، دو جهان بیرون هستند و غیر از این دو خاکی که در آن هستیم، جهانی دیگر وجود دارد.

هوش مصنوعی: گفتی که در زمانی دیگر لب‌هایت را شیرینی می‌بخشم، اما ای عمر، به چه کسی می‌توانم اعتماد کنم که آن زمان دوباره فرا برسد؟

هوش مصنوعی: بردار جام جم و نگاهی بینداز؛ می‌بینی که در زیر خاک، بسیاری از انسان‌ها خوابیده‌اند و در هر طرف، دیگرانی هم هستند.

هوش مصنوعی: دل شکسته‌ی ابن حسام مانند من است که در هر پیچ و خم زلف تو، صد دل دیگر را به خود گرفتار کرده‌ام.