هوش مصنوعی: هر شب از شدت طوفان و فشار اشک، چشمانم به خاطر سرما تحت تأثیر قرار می‌گیرد. نمی‌دانم مردم چشمم چگونه هستند وقتی که از دریا عبور می‌کنند.

هوش مصنوعی: اشک‌های من که مانند خون است، دوست و همدم شفق می‌شود. آه، رنگ مینا مانند من از این سقف مینا عبور می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر زحمتی از اشک‌های من به خاطر دوستت ندیدی، من فرش را در مسیرش پهن می‌کردم تا با آرامش عبور کند.

هوش مصنوعی: هر شب، وقتی که آن سرو بلند از مسیرش عبور می‌کند، عشق و هیجان زیادی در دل‌ها ایجاد می‌شود و آن سر و صدای ناشی از زیبایی‌اش، همه را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: گل به خاطر شرم و حیا، سرش را پایین می‌اندازد و چون آن معشوق زیبا با قامت رعنا و دلربا از کنار چمن بگذرد، نرگس نیز خود را کنار می‌کشد.

هوش مصنوعی: اگر نسیمی از سمت زلف‌های خوشبو بگذرد، بوی خوش ریحان بهشت در آن حس نخواهد شد.

هوش مصنوعی: کسی که در لحظه دردناک و سخت مرگ، نام محبوبش را بر زبان آورد، دیگر تلخی مردن را احساس نخواهد کرد.

هوش مصنوعی: هرگاه بنفشه سر از خاک بیرون بیاورد و پای بوس محبوبش را از خاک سایه درخت سرو بر دارد، اگر آن محبوب بر روی خاک قبر ما بگذرد.

هوش مصنوعی: ای پسر حسام، اگر خیال جدایی و بی‌وفایی از آن معشوق در دلت خطور کند، صبر تو ممکن است از بین برود و دلت را آسیب بزند.