هوش مصنوعی: ای کسی که سرای من در کنار توست، خاک زیر پای تو برای من از بهشت برتر و دلپذیرتر است.

هوش مصنوعی: من همیشه در فکر تو هستم و چهره‌ات در نظر من است. این که چطور می‌توان صورت و معنای من بهتر از این باشد، برایم سوالی است.

هوش مصنوعی: نشسته‌های گوشه‌نشین هر کدام مدعی هستند که زاویه‌ نگاهشان نسبت به دنیا و معشوق‌شان، صحیح و والا است، اما برای من کعبه و قبله‌ اصلی، ابروی توست که در حقیقت، نشانه‌ عشق و آرزوهای من به شمار می‌رود.

هوش مصنوعی: خال و نازک دانهٔ تو سبب شد تا تقوای من به بازیچهٔ عشق تو تبدیل شود و مؤلفه‌های زهد و پارسایی‌ام را به باد دهد.

هوش مصنوعی: من که فدای آن معشوقی شدم که مانند عیسی است، آیا او نمی‌تواند به من زندگی دوباره‌ای دهد؟

هوش مصنوعی: دل بیچاره‌ام در دوری معشوق به دنبال آرامش می‌گردد، اگر خبری از وصال او به من نرسد، دیگر چیزی نمی‌تواند مرا تسکین دهد.

هوش مصنوعی: اگر ابن حسام در غم عشقش تمام شود، همین اندازه برای من از دنیا و آخرت کافی است.