هوش مصنوعی: ای کعبهٔ جان، ما در خاک کوی تو هستیم و دل‌مان در خم ابروی تو قرار دارد.

هوش مصنوعی: هر بار که از خیابان تو دور می‌شوم، دوباره به سمت تو کشیده می‌شوم و موهایت دوباره مرا به سوی خود جذب می‌کند.

هوش مصنوعی: در مسیر عشق تو، دل‌های عاشقان مانند سبیلی خونینی هستند؛ اما چشم تو به راحتی جان ما را می‌گیرد.

هوش مصنوعی: تنها تصویر تو در چشم من است و خیالی که از آن به وجود می‌آید، باعث می‌شود تا زیبایی تو به حدی برسد که جادوی نرگست ما را تحت تاثیر قرار دهد.

هوش مصنوعی: در سرزمین زیبایی، هیچ چیز زیبا به چشم نمی‌آید جز چهره تو.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی تو که ما را به جنون کشانده است، مانند زنجیری که ما را به هم متصل کرده، موهای نازک تو ما را اسیر کرده است.

هوش مصنوعی: روزهایی که نگاه من به چشمان سیاه تو افتاد، از آن زمان به یاد تو هستم.