غزل شمارهٔ ۵۳
نگار من همه آیین دلبری دارد
ولی زعاشق بیچاره دل بری دارد
لبش به بوسه گر اب حسات می بخشد
به غمزه شیوه ی جور و ستمگری دارد
چنانکه در رخ او آیت ید بیضاست
فریب نرگس او سحر سامری دارد
چو من رقیب گر آشفته و پریشان است
عجب مدار که او چشم بر پری دارد
خیال روی بتان می پرستد ابن حسام
مگر طریق و ره و رسم آزری دارد
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: منابع ابنحسام
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
نگار من همه آیین دلبری دارد
ولی زعاشق بیچاره دل بری دارد
هوش مصنوعی: معشوق من همه ویژگیهای زیبایی و دلربایی را دارد، اما دل عاشق بیچاره را میشکند و از او میگیرد.
لبش به بوسه گر اب حسات می بخشد
به غمزه شیوه ی جور و ستمگری دارد
هوش مصنوعی: اگر لبانش با بوسههایش محبت را میبخشد، به طور همزمان با نگاهی زیبا و فریبنده، به بیرحمی و ستمگری نیز دست میزند.
چنانکه در رخ او آیت ید بیضاست
فریب نرگس او سحر سامری دارد
هوش مصنوعی: چنانکه در چهرهاش نشانهای از قدرت الهی دیده میشود، جذابیت و زیبایی چشمهایش همچون سحری دلفریب است که انسان را به خود جلب میکند.
چو من رقیب گر آشفته و پریشان است
عجب مدار که او چشم بر پری دارد
هوش مصنوعی: اگر رقیب من دچار آشفتگی و پریشانی است، جای تعجب نیست چرا که او چشم به زیباییها دوخته است.
خیال روی بتان می پرستد ابن حسام
مگر طریق و ره و رسم آزری دارد
هوش مصنوعی: ابن حسام در این بیت به زیبایی و جذابیت معشوقان اشاره میکند و میگوید که خیال و تصویر چهره آنها مانند اسرار و آداب خاصی را در دل او جای داده است. او از عشق و جذبه آنها به شدت تحت تأثیر قرار گرفته و این رابطه به روش خاصی صورت میگیرد که انگار نشانی از فرهنگ و آداب یک قوم را در خود دارد.
حاشیه ها
1395/03/04 00:06
نفیس
بیت دوم حیات صحیح است.

ابن حسام خوسفی