گنجور

غزل شمارهٔ ۵۰

لبت یاقوت گوهر پوش دارد
به گاه بوسه طعم نوش دارد
سرزلف سیاهت بر بناگوش
زنزهت بوی مرزنگوش دارد
چوگوشت با رقیبان است کم زان
که یک ره جانت ما گوش دارد
دلم با روی خوب تست دایم
بگو بهرخدا نیکوش دارد
چو جان تن را در آغوش آمدی دوش
تنم جان بین که در آغوش دارد
زدوشت دوش برخورداربودم
دلم امشب هوای دوش دارد
دل ابن حسام از اتش شوق
ز گرمی سینه را پرجوش دارد

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: منابع ابن‌حسام

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

لبت یاقوت گوهر پوش دارد
به گاه بوسه طعم نوش دارد
هوش مصنوعی: لب‌های تو مانند یاقوت درخشان و زیباست و وقتی که می‌بوسم، طعمی شیرین و لذت‌بخش دارد.
سرزلف سیاهت بر بناگوش
زنزهت بوی مرزنگوش دارد
هوش مصنوعی: موهای سیاه تو بر روی گوش‌هایت بویی شبیه به مرزنگوش دارد.
چوگوشت با رقیبان است کم زان
که یک ره جانت ما گوش دارد
هوش مصنوعی: اگر با رقبایت رقابت کنی، کم از این است که جانت یک مسیر دارد و ما هم گوش به آن داریم.
دلم با روی خوب تست دایم
بگو بهرخدا نیکوش دارد
هوش مصنوعی: دل من همواره به زیبایی تو وابسته است. همیشه از خداوند می‌خواهم که تو را در حفا و خوبی حفظ کند.
چو جان تن را در آغوش آمدی دوش
تنم جان بین که در آغوش دارد
هوش مصنوعی: وقتی شب گذشته جانم به بدنم رسید، بدین ترتیب تنم را ببین که جان را در آغوش دارد.
زدوشت دوش برخورداربودم
دلم امشب هوای دوش دارد
از بر و‌ دوش زیبایت دیشب بهره مند بودم امشب نیز دلم هوای دوش/دیشب دارد (ایهام مصراع دوم : آرزوی بر و دوش معشوق یا آرزوی حال و هوای دیشب)
دل ابن حسام از اتش شوق
ز گرمی سینه را پرجوش دارد
هوش مصنوعی: دل ابن حسام به خاطر آتش عشق، از گرمای سینه‌اش به شدت پرجنب و جوش است.

حاشیه ها

1395/08/16 20:11
بابک

بیت سوم، مصرع دوم به نظر می‌آید اشتباه تایپی دارد:
«که یک ره "جانب" ما گوش دارد»

1399/03/08 12:06
ابوآدم

نزهت=شادی
مرزنگوش=گیاه خوشبو
دوش=شانه
دوش=دیشب