گنجور

غزل شمارهٔ ۴۵

گر صد برگ را روی تو وارث
شمیم مشک را موی تو وارث
ز هر نرگس که او جادو فریب است
فریب چشم جادوی تو وارث
ز هر سنبل که بر نسرین کند ناز
نسیم جعد گیسوی تو وارث
هر آن هندو که بر ابرو نشیند
سواد زلف هندوی تو وارث
ز سروی کان به باغ راستان است
قد چون سرو دلجوی تو وارث
کمان مشک را بر تخته سیم
جبین و خط ابروی تو وارث
ز خوش گویان همه ابن حسام است
زبان و طبع خوشگوی تو وارث

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: منابع ابن‌حسام

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

گر صد برگ را روی تو وارث
شمیم مشک را موی تو وارث
هوش مصنوعی: حتی اگر صد برگ گل را بر تو بریزند، عطر مشک به عنوان موی تو به ارث می‌رسد.
ز هر نرگس که او جادو فریب است
فریب چشم جادوی تو وارث
هوش مصنوعی: از هر نرگسی که جادو و فریب دارد، فریب چشم جادوی تو به ارث رسیده است.
ز هر سنبل که بر نسرین کند ناز
نسیم جعد گیسوی تو وارث
هوش مصنوعی: از هر گلی که با ناز و لطافت به نسرین می‌خورد، نسیم گیسوی تو را به ارث می‌برد.
هر آن هندو که بر ابرو نشیند
سواد زلف هندوی تو وارث
هوش مصنوعی: هر کسی که به ابروهای کسی از هندوها توجه کند، به نوعی، زیبایی و جذابیت زلف‌های آن هندو را به ارث می‌برد.
ز سروی کان به باغ راستان است
قد چون سرو دلجوی تو وارث
هوش مصنوعی: از درخت سرو که در باغ راست قامت است، قامت دل‌انگیز تو وارثی مانند آن دارد.
کمان مشک را بر تخته سیم
جبین و خط ابروی تو وارث
هوش مصنوعی: کمان مشک را که شبیه به خط ابروی توست بر پیشانی‌ات گذاشته‌اند و این نشان‌دهنده زیبایی توست.
ز خوش گویان همه ابن حسام است
زبان و طبع خوشگوی تو وارث
هوش مصنوعی: از میان تمام سخنوران، ابن حسام بهترین است و زبان و ذوق خوشگوی تو از او به ارث رسیده است.