هوش مصنوعی: ای نور چشمانم، دعای خود را به تو می‌رسانم و با دست نسیم، تمام بندگی‌ام را تقدیمت می‌کنم.

هوش مصنوعی: من لباس احرام را که مخصوص سفر به کعبه است، در کنار کوی تو به تن کرده‌ام و سپس سلام و درود خود را به چشمه‌ی صفا، که نماد پاکی و آرامش است، می‌رسانم.

هوش مصنوعی: ای سرو زیبا، بر چمن باغ دل بمان تا بتوانم با اشک‌هایم تو را پرورش دهم و به تو برسانم.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر آرزوی لب‌های زیبا و خوش‌رنگ تو به درد آمده و خون می‌خورد. با این حال، هنوز به من نگفته‌ای که آیا می‌توانی به من آرامش و درمانی ببخشی یا نه.

هوش مصنوعی: ابن حسام را از پزشک پنهان نکن، زیرا درد مبتلا شده‌اش به وعده‌ای که دادند، درمان نمی‌شود.