هوش مصنوعی: پیشانی تو مانند فرشی از طلای آفتاب درخشان است و ذره‌ای از آن، در برابر تابش تو، هیچ به حساب نمی‌آید.

هوش مصنوعی: فقط زلف‌های تو هستند که می‌توانند برای آفتاب سجده کنند؛ هیچ‌کس به خاطر زیبایی تو آفتاب را نمی‌پرستد.

هوش مصنوعی: اگر نور خورشید هم، به دلایلی کمرنگ و تیره شود، یک درخشش از ملاقات تو برای ما کافی است تا مانند آفتاب تمام وجود ما را روشن کند.

هوش مصنوعی: گفتم آیا زمانی خواهد رسید که به وصال معشوق برسم؟ اما دیدم که در تقدیر من نشانی از این نور و روشنی نیست.

هوش مصنوعی: اگر نور چهره‌ی تو بر ابن حسام بتابد، شاید همان‌طور که بر گل‌های سمن و خس، آفتاب می‌تابد.