غزل شمارهٔ ۱۰
ای غمزه تیز کرده به قصد هلاک ما
بر باد داده آتش عشق تو خاک ما
صد دل فدای چاک گریبان و دامنت
آخر بپرس حال دل چاک چاک ما
آتش گرفت سینه ز سوز درون من
اندیشه کن ز سوز دل دردناک ما
همچون بنفشه سر بدر آرم به پای بوس
سرو تو گر کند گذری بر مغاک ما
ساقی بیار کوزه و پر کن که روزگار
روزی بود که کوزه بسازد ز خاک ما
ترسم که آه ابن حسام آتشین کند
آیینهٔ ضمیر مصفّای پاک ما
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: منابع ابنحسام
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای غمزه تیز کرده به قصد هلاک ما
بر باد داده آتش عشق تو خاک ما
هوش مصنوعی: ای زیبای فریبنده که با نگاه تیز و جذابت ما را به سوی هلاکت میکشی، آتش عشق تو همه چیز ما را به باد داده و خاکستر کرده است.
صد دل فدای چاک گریبان و دامنت
آخر بپرس حال دل چاک چاک ما
هوش مصنوعی: صد دل جان میسپارم به چاک پیراهن و دامن تو، اما کاش حال دل شکستهام را از من بپرسی.
آتش گرفت سینه ز سوز درون من
اندیشه کن ز سوز دل دردناک ما
هوش مصنوعی: سینهام به خاطر شعلههای درونم میسوزد. فکر کن که دلمان چقدر دردناک است.
همچون بنفشه سر بدر آرم به پای بوس
سرو تو گر کند گذری بر مغاک ما
هوش مصنوعی: من نیز مانند بنفشه، در برابر تو خم میشوم و به پای تو سر تعظیم فرود میآورم، حتی اگر این کارم در دل عمیق مشکلات و نابودی باشد.
ساقی بیار کوزه و پر کن که روزگار
روزی بود که کوزه بسازد ز خاک ما
هوش مصنوعی: ای ساقی، کوزهای بیاور و پر کن که این روزگار، روزی است که حتی کوزه از خاک ما ساخته میشود.
ترسم که آه ابن حسام آتشین کند
آیینهٔ ضمیر مصفّای پاک ما
هوش مصنوعی: میترسم که حسرت و درد دل ابن حسام بتواند آثار روح و قلب خالص ما را تحت تأثیر قرار دهد.
حاشیه ها
1395/01/31 23:03
محمد ملکشاهی
با سلام خدمت جناب محمدی...
شعر ده چند جا اشتباه تایپی داره ....با مراجعه به کانال تصحیح بفرمایید ...
پیوند به وبگاه بیرونی
---
پاسخ: با تشکر، اعمال شد.