هوش مصنوعی: از آنجا که باد بهار می‌وزد، صدای آن فریاد و نوای زاری را به گوش می‌رساند.

هوش مصنوعی: می‌دانست که عاشق است و در عشق خود سردرگم و دلبسته است.

هوش مصنوعی: به سمت حریم آن مکان مقدس رفت و به احترام آنجا زمین را بوسید.

هوش مصنوعی: در راه حل مشکلات، به اندازه‌ای که توانست تلاش و کوشش کرد.

هوش مصنوعی: او بخشی از حال و روز خود را بازگو کرد و راز دل غمگینش را آشکار ساخت.

هوش مصنوعی: زمانی که آن ماه مهربان دوباره پیام آن دل غمگین را شنید،

هوش مصنوعی: زمانی که باد به زلفش پریشان شد، با شیوه‌ای نافرمان به او گفت.

هوش مصنوعی: ای فریبکار، چه ماجرایی است که دوباره شروع کرده‌ای و فساد به وجود می‌آوری؟

هوش مصنوعی: این شخص بی‌خود و نادان کیست و هدفش از این داستان چه چیزی است؟

هوش مصنوعی: تا کی باید درباره عشق سخن بگوییم و هر بار درباره آن صفحه‌ای را ورق بزنیم و بخوانیم؟

هوش مصنوعی: او را چه اهمیتی دارد که دیگران عاشقش شوند یا در مسیر عشق خود را به دیگران نشان دهند.

هوش مصنوعی: از ذکر نام و نامه‌اش دوری کن و داستانی تازه را آغاز کن.

هوش مصنوعی: مواظب باش که از یاد او هیچ حرفی به میان نیاوری و دیگر درباره این موضوع چیزی نگو.

هوش مصنوعی: اگر به غیر اراده‌ات بر زمین تو راهی بیابم، باید به آن مکان بروم.