هوش مصنوعی: عشق معشوق در هر زبانی قابل بیان نیست و زیبایی چهره‌اش را نمی‌توان در کلمات گنجاند.

هوش مصنوعی: زیبایی کامل او در هر نگاهی قابل مشاهده نیست و ویژگی‌های وجودی‌اش در هیچ بیان و توضیحی نمی‌گنجد.

هوش مصنوعی: عظمت و شکوه وصال او به حدی است که حتی جبرئیل نمی‌تواند آن را درک کند و زیبایی‌های این کمال در هیچ مکانی جا نمی‌شود.

هوش مصنوعی: تصویری از نور او در آسمان جلوه‌گری می‌کند و از نعمت‌های بخشش او در دریا بهره‌ای نیست که در آن گنجایش داشته باشد.

هوش مصنوعی: سیمرغ قاف عشق، که نمادی از عشق عمیق و والا است، از تخم خود بیرون می‌آید. این پرنده، آن‌چنان بزرگ و معنوی است که نمی‌توان آن را در جسم و جان انسان‌ها محدود کرد و درک کرد.

هوش مصنوعی: حکمش به اندازه‌ای قوی و عظیم است که هیچ موجودی نمی‌تواند آن را تحمل کند و راز عشق او به قدری عمیق و گسترده است که در هیچ‌یک از این دو جهان نمی‌گنجد.

هوش مصنوعی: آتش خشم او در دنیای هفتم به شدت می‌سوزاند و نور رحمت او در بهشت هشتم جا نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: عاشقانش به قدری غمگین و دل‌شکسته‌اند که درد و رنج آنها به سطح زمین می‌رسد و بی‌دلانش آن‌قدر ناراحتند که حسرت و ناله‌هایشان در آسمان جا نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: کسی که به وصل معشوق برسد، در هر مکان و زمانی نمی‌توان او را از دست داد و او را نمی‌توان در هیچ محدوده‌ای جا داد.

هوش مصنوعی: وقتی امروز با یارم هستم، حس شکرگزاری در دلم زنده می‌شود؛ چون آنقدر خوشحالم که حتی یک مو هم نمی‌تواند بین ما فاصله ایجاد کند.

هوش مصنوعی: می‌گویند چرا راز وصال او را پنهان نکرده‌ای؟ اما چگونه می‌توانم پنهانش کنم وقتی که او در دل پنهان نمی‌شود؟

هوش مصنوعی: گفتی که علامتی از وصال آن چهره به ما بده، اما این خواسته غیرممکن است، زیرا نشانه‌ای نمی‌تواند به اندازه آن زیبایی باشد.

هوش مصنوعی: سخن از وصال او را هرگز نگو، زیرا عقل نمی‌تواند آن را درک کند و در کلام نمی‌گنجد.

هوش مصنوعی: هیچ کس نمی‌تواند به وصل محبوب دست یابد، چرا که این ارتباط مانند دریای وسیع است که هرگز نمی‌تواند در یک ظرف کوچک جا بگیرد.