نجم‌الدین رازی » مجموعهٔ اشعار » سایر اشعار » شمارهٔ ۱۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بکشم به جان جفایش نکشم سر از وفایش</p></div>
<div class="m2"><p>طلبم همه رضایش دل و جان دهم برایش</p></div></div>

شمارهٔ ۱۹

بکشم به جان جفایش نکشم سر از وفایش
طلبم همه رضایش دل و جان دهم برایش

هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر از عشق و وفاداری خود به معشوقه‌اش سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که اگرچه ممکن است به خاطر عشقش به او آسیب ببیند یا حتی جانش را از دست بدهد، اما همه تلاشش را می‌کند تا رضایت و خوشنودی او را جلب کند و برایش جان و دلش را فدا کند.

شمارهٔ ۱۷

شمارهٔ ۱۸

هوش مصنوعی: برای او جان خود را فدای محبتش می‌کنم، هرگز از وفایش دست نمی‌کشم. تمام خواسته‌هایم را برای رضایت او طلب می‌کنم و آماده‌ام که دل و جانم را به او تقدیم کنم.

بکشم به جان جفایش نکشم سر از وفایش

طلبم همه رضایش دل و جان دهم برایش

شمارهٔ ۱۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده