هوش مصنوعی: هر کسی که در آغاز زندگی، عشق و محبت را یاد گرفت، تا ابد در دل او شمعی روشن از عشق برپا خواهد بود.

هوش مصنوعی: دل‌هایی که به خاطر رسیدن به وصال او رنج و سختی را تحمل کردند، مانند پرنده‌ای شدند که از دو جهان چشم خود را به او دوخته است.

هوش مصنوعی: در این مکان چگونه می‌توانند دوری را تحمل کنند، حال آنکه در اینجا عاشقانی هستند که در این مکان تجربه وصال را کسب کرده‌اند.

هوش مصنوعی: بنابراین، گاهی مانند شمع به خاطر دوری او ذوب می‌شدند و گاهی مانند پروانه به خاطر نزدیک شدن به او می‌سوختند.

هوش مصنوعی: در میخانهٔ تباهی، وقتی ساقی جام را پرتاب کرد، هر چیزی که از دو جهان در اختیار داشتند را با باده معامله کردند.

هوش مصنوعی: نجم رازی به این فکر افتاد که آیا رازی از درد و غم در این دو جهان برای او جمع شده است.