نجم‌الدین رازیشمارهٔ ۶۱
تا ظن نبری که ما ز آدم بودیم
کان دم که نبود آدم آن دم بودیم
بی زحمت عین و شین و قاف و گل و دل
معشوقه و ما و عشق همدم بودیم.
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
تا ظن نبری که ما ز آدم بودیم
کان دم که نبود آدم آن دم بودیم
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که نباید گمان کنی ما از جنس انسان‌ها هستیم، زیرا در زمانی که هیچ انسانی وجود نداشت، ما نیز وجود داشتیم.
بی زحمت عین و شین و قاف و گل و دل
معشوقه و ما و عشق همدم بودیم.
هوش مصنوعی: بدون هیچ سختی، احساسات و زیبایی‌های معشوقه‌ام و عشق‌مان در کنار هم وجود داشت.