نجم‌الدین رازی » مجموعهٔ اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>در خوشه مگر سر کشیئی می دیدند</p></div>
<div class="m2"><p>دیدی که بعاقبت سرش ببریدند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هم پوست ازو به چوب بیرون کردند</p></div>
<div class="m2"><p>هم بر سرش آسیا بگردانیدند</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 10843 - نجم‌الدین رازی » مجموعهٔ اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۳

شمارهٔ ۳۴

در خوشه مگر سر کشییی می دیدند
دیدی که بعاقبت سرش ببریدند
هم پوست ازو به چوب بیرون کردند
هم بر سرش آسیا بگردانیدند

هوش مصنوعی: در این شعر به موضوع سرکشی و عواقب آن اشاره شده است. شاعر به طور خاص به سرکشی فردی اشاره می‌کند که در نهایت سرش را می‌برند و پوست او را از تنش جدا می‌کنند و بر سرش آسیاب می‌گردانند. این عبارات نمادین نشان‌دهنده عاقبت سخت کسانی است که از حدود خود فراتر رفته و سرکشی می‌کنند.

شمارهٔ ۳۲

شمارهٔ ۳۳

هوش مصنوعی: در خوشه، اگر کسی را می‌دیدند که سرکش و نافرمان است، در نهایت او را به شدت مجازات کردند.

در خوشه مگر سر کشیئی می دیدند

دیدی که بعاقبت سرش ببریدند

هوش مصنوعی: او را به شدت آزار دادند و همه چیز از او گرفته شد، حتی به او اجازه ندادند که آرامش داشته باشد.

هم پوست ازو به چوب بیرون کردند

هم بر سرش آسیا بگردانیدند

شمارهٔ ۳۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده