نجم‌الدین رازی » مجموعهٔ اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>کار من و تو بی من و تو ساخته اند</p></div>
<div class="m2"><p>وز نیک و بد من و تو پرداخته اند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تسلیم کن امروز که فردا بیقین</p></div>
<div class="m2"><p>تخمی روید که دی در انداخته اند</p></div></div>

اشعار شیخ نجم الدین رازی (دایه) به کوشش محمود مدبری - نجم الدین رازی (دایه) - تصویر ۲۵

شمارهٔ ۲۹

کار من و تو بی من و تو ساخته اند
وز نیک و بد من و تو پرداخته اند
تسلیم کن امروز که فردا بیقین
تخمی روید که دی در انداخته اند

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به رابطه و سرنوشت انسان‌ها اشاره می‌کند و می‌گوید که کارها و سرنوشت ما بدون وجود یکدیگر شکل می‌گیرد. همچنین، به این نکته اشاره می‌کند که امروز باید تسلیم واقعیت‌ها شویم، زیرا آینده نتیجه کارهای گذشته‌مان است. به عبارتی، آنچه امروز می‌کاشتیم، فردا درو خواهیم کرد.

شمارهٔ ۲۷

شمارهٔ ۲۸

هوش مصنوعی: کارهای من و تو، بدون حضور خودمان انجام شده و در میان خوبی‌ها و بدی‌هایی که از ماست، انجام می‌شود.

کار من و تو بی من و تو ساخته اند

وز نیک و بد من و تو پرداخته اند

هوش مصنوعی: امروز تسلیم شو، چون فردا به طور حتم نتیجه‌ای از کارهایی که دیروز انجام داده‌ای، به بار خواهد آمد.

تسلیم کن امروز که فردا بیقین

تخمی روید که دی در انداخته اند

شمارهٔ ۲۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده