گنجور

شمارهٔ ۴

میِ صافی بیار ای بُت که صافی است
جهان از ماه تا آن‌جا که ماهی است
چو از کاخ آمدی بیرون به صحرا
کجا چشم افکنی دیبای شاهی است
بیا تا می خوریم و شاد باشیم
که هنگام می و روز مناهی است

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

میِ صافی بیار ای بُت که صافی است
جهان از ماه تا آن‌جا که ماهی است
هوش مصنوعی: ای معشوق، برایم شرابی صاف و زلال بیاور، زیرا که جهان از ابتدا تا انتها مانند ماهی روشن و شفاف است.
چو از کاخ آمدی بیرون به صحرا
کجا چشم افکنی دیبای شاهی است
هوش مصنوعی: وقتی از قصر خارج می‌شوی، به دشت نگاه می‌کنی، آنجا بسیار زیبا و رنگارنگ است، درست مانند دیبای سلطنتی.
بیا تا می خوریم و شاد باشیم
که هنگام می و روز مناهی است
هوش مصنوعی: بیایید کنار هم بنشینیم و از نوشیدن شراب لذت ببریم و خوشحال باشیم، زیرا زمانی که به می‌خواری می‌رسیم، روزهای منع و ممنوعیت وجود دارد.