هوش مصنوعی: آتش به آب و خاک شیراز می‌افتد و خاک پاک شیراز به باد می‌رود.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به وجود درد و شوق عمیق ناشی از عشق و احساسات اشاره می‌کند. او به این نکته اشاره می‌کند که نه نشئه و سرخوشی از می وجود دارد و نه خود می در انگور، و در کل انگور هم در تاک شیراز نیست. این معانی نشان‌دهنده عدم وجود واقعی خوشی و لذت است. به نوعی می‌توان گفت که آنچه در ظاهر می‌نماید حقیقت ندارد و به عمق احساسات اشاره دارد.

هوش مصنوعی: مرا نوشیدنی غم‌انگیزی به جای شهد شیرین می‌دهد و مانند زهر تریاک شیراز حس تلخی را در دلم به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: در این بیت به این نکته اشاره شده است که تفاوت میان چیزهای باارزش و بی‌ارزش را فقط با درک و فهم عمیق می‌توان درک کرد. یعنی هر کس که دارای درک و فهمی از زیبایی‌ها و ارزش‌ها باشد، به راحتی می‌تواند تمایزات را ببیند و از بین این دو چیز تفاوت قائل شود. در این مورد خاص، به مردم شیراز اشاره شده که به دلیل ادراک و حساسیت هنری و فرهنگی خود، قادر به درک این تفاوت‌ها هستند.

هوش مصنوعی: ای خدا، فریدون را برسان تا دولت ضحاک در شیراز به زوال برسد.

هوش مصنوعی: من نه خواهان و نه ماندگارم و اگر همه املاک شیراز هم به من داده شود، باز هم تحت فرمان حاکم نخواهم بود.

هوش مصنوعی: اگر کسی مرد واقعی باشد، او در اینجا (شیراز) وجود دارد؛ وگرنه من هیچ مردی را در این دیار ندیده‌ام.

هوش مصنوعی: هر ماهی که انسان از عمرش می‌گذرد، اگر خوشبختی و شانس را در زندگی نبیند، مانند این است که یک سال گذشته است.

هوش مصنوعی: زمانی که قلم را در دست می گیرم و از خط زیبا لذت می برم، احساس می کنم که درویش و بی‌نیاز شده‌ام و این حالت به من جان تازه‌ای می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر از نویسندگان بپرسی، همه می‌دانند که در نوشتن، بی‌نظیر هستم.

هوش مصنوعی: اگر از حسابداران انتظار داری که حساب من را بکشند، هم جوانان و هم پیران جزو صاحب‌منصبان من هستند.

هوش مصنوعی: از شاعران انتظار انصاف نداشته باش، که شعرهای سعدی یا ظهیر را نمی‌توان به راحتی تقلید کرد.

هوش مصنوعی: به دنبال اخترشناسان نرو، زیرا آنها هر یک به نام خودشان اشاره می‌کنند و من را به عنوان خواجه خواجه نصیر می‌شناسند.

هوش مصنوعی: اگر درباره دلم و افکار و رازها سوال کنی، من از آن‌ها باخبرم.

هوش مصنوعی: اگر از علم جفر بپرسی، به راحتی می‌توانم به هر سوالی پاسخ دهم و پاسخ‌ها را با بینش کامل بیان کنم.

هوش مصنوعی: نگو که با دانستن اعداد و محاسبات زمان، می‌توانم طلسم قاف را از حفظ بخوانم.

هوش مصنوعی: آیا الطاف و مهربانی‌های حاکمان می‌تواند باعث شود که بخت ما از خواب بیدار شود و به ما رو کند؟

هوش مصنوعی: اگر در این مسیر قدم نگذاری، امیدی برای تو نخواهد بود و هر طرفی که بروی، با درهای بسته مواجه خواهی شد.

هوش مصنوعی: نه از جوانی کمک می‌خواهم، نه از کهنسالی، نه از پیران و نه از جوانان کاری برمی‌آید.

هوش مصنوعی: چه کسی می‌تواند درد ما را درمان کند، هنگامی که طبیبی پیدا نمی‌شود که از شهد شیرین بهره‌ای برده باشد؟

هوش مصنوعی: تنها با مهر و اراده او می‌توان امیدی سبز و سیراب داشت.

هوش مصنوعی: درمان درد من فقط کسی است که می‌تواند دوستی میان آتش و آب را به من بدهد.

هوش مصنوعی: او همیشه در حال درگیری و نگرانی است، مانند کسی که بر روی آتش نشسته و در میان بخار جیوه، می‌لرزد.

هوش مصنوعی: خوشی و سرزندگی دل او باشد و از درد و苦ی دور باشد.

هوش مصنوعی: ای آسمان، به حال من نگاهی بینداز که زمانه مرا زیر پا گذاشته و به زحمت انداخته است.

هوش مصنوعی: حالت افسردگی و غم، مرا بیشتر در خود می‌کشد و حتی از حروف الفبا نیز تواناتر است.

هوش مصنوعی: به خاطر این که موهایم بسیار زیاد شده، همه مرا به اسم مو می‌شناسند و به خاطر اینکه مدام ناله و گله می‌کنم، همه از ناله‌ام باخبرند.

هوش مصنوعی: جسمم به قدری از غم و رنج آسیب دیده است که هیچ‌کس نمی‌تواند در ذهنم جایی داشته باشد.

هوش مصنوعی: اگر بادی از شمال به من بوزد، مثل غباری به سمت جنوب می‌رویم.

هوش مصنوعی: به سرنوشت خود امید دارم، هرچند که سرنوشت گاهی ناخوشایند به نظر می‌رسد و نشانه‌های بدی در زندگی‌ام وجود دارد.

هوش مصنوعی: آیا ممکن است که با توجه به محبت و توجه تو، ستاره بخت من از سختی‌ها و مشکلاتی که دارم، نجات پیدا کند؟

هوش مصنوعی: بیا با لطف و محبتت به من کمک کن و یاری‌ام کن.

هوش مصنوعی: مشیر المک اندرسال پارم به من احترام و اعتبار زیادی داد.

هوش مصنوعی: برای خدمت به یک فرد مهم و محترم، من خود را آماده کردم و فقط به خاطر او خود را در خدمت می‌دانم.

هوش مصنوعی: وقتی که مرا در خدمت خود مشاهده کردند، حسودان از کارم غبطه خوردند.

هوش مصنوعی: آنها به پیش آقا از من بدگویی کردند و گفتند که من خائن و بی‌ارزش هستم.

هوش مصنوعی: مشیر الملک نیز از آنها شنید و به خاطر آن سیاهی، روزگارم این گونه شد.

هوش مصنوعی: من از سنگینی بار خود بسیار خسته و درمانده بودم و این بار به خاطر تکرار و فشارهای تازه‌ای که به من وارد می‌کردند، بیشتر و بیشتر می‌شد.

هوش مصنوعی: حال به قدری دگرگون شده‌ام که در دل هیچ خیال و آرزویی جز فرار و رهایی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: من از شما دو درخواست دارم که برآورده کردن آن‌ها برای من راحت‌تر از نوشیدن آب است.

هوش مصنوعی: هر کسی که به اندازه توانایی و علمش بداند و بفهمد، می‌تواند حساب و کتاب کارهای من را از من بگیرد.

هوش مصنوعی: اجازه‌ای بگیر تا به جایی بروم که نامش را هم نمی‌دانی و در شیراز قرار دارد.

هوش مصنوعی: چه اتفاقی می‌افتد اگر کسی با محبت و لطف خود، دل ویران من را بازسازی کند؟

هوش مصنوعی: با کمک مهربانی تو، به سلامت به منزل خواهم رسید، حتی اگر شرایط دشواری پیش بیاید.

هوش مصنوعی: اگر دیدی مشیر الملک از این دو موضوع دلخوش نیست و در فکر و خیال به سر می‌برد، بدان که حال و روز خوبی ندارد.

هوش مصنوعی: سکوت کن و چیزی نگو، چون ممکن است حرف‌هایت در دل دیگران بدگمانی ایجاد کند.

هوش مصنوعی: اگر دیدی که خطی در ابرو حجابی ایجاد کرده است، پس دعای خالصانه را بخوان یا به یاد آیات سبع المثانی بیفت.

هوش مصنوعی: از جای خود برخیز و شراب بنوش و داستان را کوتاه کن. دیگر چیزی نگو، زیرا حکم از آن خداست.

هوش مصنوعی: اگر از شیراز به روم بروم، دیگر هیچگاه نمی‌خواهم نام شیراز را فراموش کنم.

هوش مصنوعی: حساب کارهایمان در روز قیامت به هم ریخته است؛ به حسابدار بگو که دیگر حساب نرزد و دفتری باز نکند.

هوش مصنوعی: به شکل یک پرنده کوچک و ظریف می‌شوم تا مورد توجه دیگران قرار بگیرم، اما اگر اراده کنم، مانند یک باز قوی و توانمند شکارچی می‌شوم.

هوش مصنوعی: من از فارس به پرواز درمی‌آیم تا چشمانم را از قید جسم آزاد کنم، همچون پرنده‌ای که روحش در آسمانها پرواز می‌کند.

هوش مصنوعی: می‌خواهم در سرزمینی زندگی کنم که مردمش با محبت و احترام، من را ارزشمند و گرامی بدارند.

هوش مصنوعی: به جایی می‌روم که ارزش کارم را بدانند و به من مقام و جایگاهی برتر بدهند.

هوش مصنوعی: من به واسطه مقام خاصی که دارم، در میان مردم شناخته می‌شوم و از موقعیت ویژه‌ای که در زمان دارم، متمایز هستم.

هوش مصنوعی: چرا در سرزمین فارس بی‌ارزش و حقیر باشم، بهتر است به جایی بروم که در آن مقام و عظمت داشته باشم.