گنجور » بلند اقبال » دیوان اشعار » مثنویات » بخش چهارم » بخش ۷

بخش ۷ - در شفقت با همسایه

اگر خانه می خواهی از بهر زیست

در اول نگه کن که همسایه کیست

بخر خانه ای که ز همسایگان

غنی تر توباشی فزونتر ز شان

ویا آنکه ز آنها کنی کمتری

چو باشی مساوی مشقت بری

بکن بام برتر ز دیوارشان

که آسوده باشی ز دیدارشان

اگر از تو میباشدش برتری

کنی باید او را و فرمانبری

وگر از تو همسایه شد پست تر

بباید به حالش نمائی نظر

کنی سرپرستی از او صبح و شام

مر او را به احسان کنی شادکام

به هر حال گردی مددکار او

کشی بار او را شوی یار او

اجیرش نمائی مجیرش شوی

چوافتد ز پا دستگیرش شوی

ده انعام وهدیه به همسایگان

که تا محتشم تر شوی ز این وآن

نوازش به طفلانشان کن همی

ز دلشان ببر گر ببینی غمی

وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)

قالب شعری: مثنوی

منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.