گنجور » بلند اقبال » دیوان اشعار » مثنویات » بخش چهارم » بخش ۲۸

بخش ۲۸ - فی النصیحت والتنبیه

بنام خدا رو به هر کار کن

خدا را به یکتائی اقرار کن

به سال ومه وهفته لیل ونهار

مشوغافل از یاد پروردگار

کن ازاوبسی حمد و شکر وسپاس

ببر پیش اوحاجت والتماس

اگر درد داری دوا جو از او

وگر راز داری به او بازگو

اگر مطلبی داری از او طلب

کز اوتار و روشن شود روز وشب

گناهان خود را از او عفو خواه

که از اوبود بخشش هر گناه

جز او غافر المذنبین نیست کس

از اوخواه عفو گناهان و بس

رضا جوئی از او بباید ز تو

که او هم رضا شاید آید ز تو

صفاتش بود بی حد وبی شمر

کس ازذات پاکش ندارد خبر

نهان از نظر باشد وحاضر است

به حال خلایق همه ناظر است

بزرگی سزاوار او هست وبس

مددخواه از او کو بود دادرس

وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)

قالب شعری: مثنوی

منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.