هوش مصنوعی: اگر پیراهنی سنگین بر تنت هست، برای اینکه از زحمت آن رها شوی، باید از آن عبور کنی و آن را کنار بگذاری.

هوش مصنوعی: از جسم خود عبور کن تا به تمام وجودت روحانی شوی، زیرا شاید از روح خود هم عبور کنی تا به محبوب واقعی خود برسی.

هوش مصنوعی: تن آدمی چیزی بیش از یک جسم مادی است و نمی‌تواند به هیچ چیزی وابسته شود. اگر چشمی باز داشته باشی، از این وابستگی و قید و بندها فرار کن.

هوش مصنوعی: اگر کسی در دام عشق گرفتار شود، حتی اگر از آن رها شود، باز هم تحت تأثیر آن قرار خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: بهتر است که به نیازهای اساسی خود مانند آب و نان توجه کنی و برای تامین آن‌ها تلاش کنی، تا اینکه بخواهی به خاطر دیگران که ارزش کمتری دارند، خودت را در شرایط سخت قرار دهی.

هوش مصنوعی: اگر از تن خود بگذری و از آب و نان که باید، گذشته باشی، دیگر نیازی به غذاهای پست و بی‌ارزش نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: بدن تو باعث شود که از محبوب دور بمانی و از غم آن، جانت به مشقت بیفتد.

هوش مصنوعی: بدن به عنوان پوششی برای جان و روح انسان قرار گرفته و در واقع این بدن همانند آفتی برای زندگی روحی است.

هوش مصنوعی: ای جان من، وقتی که می‌خواهی از جسم خود آزاد شوی، چرا همچنان به این جسم وابسته‌ای؟ مثل یک پرنده که از آهن رهایی می‌یابد، تو هم باید از قید و بندهایت رها شوی.

هوش مصنوعی: این بدن که امروز شاد و سرزنده است، فردا ممکن است غذای مار و مور باشد.

هوش مصنوعی: اگر دچار درد و رنجی شدم، بر آن غلبه می‌کنم و از آن عبور می‌کنم، تا از گرفتار شدن در مشکلات بزرگ‌تر جلوگیری کنم.

هوش مصنوعی: ای کسی که در این دنیا به جسمی گرفتار شده‌ای، مانند من آه می‌کشی و من هم مانند تو هستم.

هوش مصنوعی: نگرانم که در نهایت زیر پا گذاشته شویم و از دوست شرمنده گردیم و به خاطر این وضعیت، به دشمنی با او روی بیاوریم.

هوش مصنوعی: تلاش کن تا از بند جسم آزاد شویم و از دشمنی‌ها و مشکلات رهایی یابیم.

هوش مصنوعی: آن کسی که فقط به پرورش و نگهداری بدن خود می‌پردازد، غافل است، زیرا در نهایت این بدن به مرگ و نابودی می‌انجامد.