هوش مصنوعی: خروج از شهر موش‌ها و رفتن به دشت برای گشت و گذار و تفریح.

هوش مصنوعی: در بیابان به یک سوراخ کوچک رسید و در آنجا موشی از نوع موش‌های دشتی را مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: وقتی افرادی با خصایل و باورهای مشابه در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند، به راحتی و با شادی در کنار هم زندگی می‌کنند.

هوش مصنوعی: در اینجا فردی از یک موش دشتی می‌پرسد که علت چیست که هیچ رنگ و آب‌و‌رنگی بر چهره‌اش نیست. به عبارتی، او به دنبال دلیل بی‌روح بودن یا کم‌رنگ بودن چهره دیگران است.

هوش مصنوعی: چرا اینقدر ضعیف و ناتوانی؟ چرا قلبت پر از غم و اندوه است؟

هوش مصنوعی: تو از نعمت‌ها و امکانات زیادی برخورداری، اما من تنها نصیبم خاک و اندوه است.

هوش مصنوعی: اگر تو در دشتی از ما نباشی، ما در آن دشت را رها نخواهیم کرد و تو به خوبی و شکوفایی ادامه خواهی داد.

هوش مصنوعی: وقتی صدای گریه به گوشم می‌رسد، انگار همه اجزای وجودم از هم می‌پاشد.

هوش مصنوعی: اگر کسی بگوید من مرده‌ام، این حرفش مثل زهر است، حتی اگر خودم شیرینی خورده باشم.

هوش مصنوعی: اگر تو مانند من گربه را می‌دیدی، هرگز چنین بحث و جدلی نمی‌کردی.

هوش مصنوعی: هر لحظه که در کنار دشمنم هستم، به خاطر فکر و اندیشه‌ای که دارم، روحم و جسمم تضعیف می‌شود.