هوش مصنوعی: زمانی که عمرم از هفت سالگی به هشت سالگی گذشت، روز و شب به باطل و بازی گذشت.

هوش مصنوعی: وقتی که به سن بیست سالگی رسیدم، هنوز نمی‌دانستم که وضعیت و سرنوشتم چگونه است.

هوش مصنوعی: وقتی که به سی سالگی رسیدم، هرگز به وضعیت و حال خودم توجه نکردم و ارزشیابی نکردم.

هوش مصنوعی: وقتی که سال عمرم به چهل رسید، از نادانی و بی‌خبری خودم خجالت‌زده شدم و فهمیدم که چه هزینه‌ای را برای غفلت از حقایق زندگی پرداخته‌ام.

هوش مصنوعی: وقتی که سن من به چهل سال رسید، با غفلت و نادانی من، این نادانی بیشتر و بیشتر شد.

هوش مصنوعی: زمانی که به شصت سالگی رسیدم، همه اعضای بدنم آسیب و فرسوده شده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر کسی به هفتاد سالگی برسد، می‌تواند بگوید که زندگی‌اش کافی بوده است.

هوش مصنوعی: اگر کسی به هشتاد سالگی برسد، دیگر از او درباره روزگارش سوال نکن.

هوش مصنوعی: اگر رودخانه به سمت نود حرکت کند، زودتر بگو که جانش از بدن خارج می‌شود.

هوش مصنوعی: زندگی هر فرد به طول عمر او بستگی دارد، بنابراین نباید نگران بود که چند سال زندگی خواهد کرد. مهم این است که چگونه از روزهای زندگی‌مان استفاده کنیم.

هوش مصنوعی: اگر عقل و هوش و درک داری، پس وقت precious خود را صرف چیزهای بیهوده نکن.