هوش مصنوعی: وقتی گل از باغ بیرون رفت، دل بلبل از درد پر از خون شد.

هوش مصنوعی: او به اندازه‌ای از عمق دل آه و ناله کشید که گویی مرگ روحش را از بدنش جدا کرد.

هوش مصنوعی: به خاطر فاصله و جدایی از گل، خارها به خوان گسترده‌ای تبدیل شدند و به سبب این جدایی، ناله و فریاد بلند شد.

هوش مصنوعی: زمانی انسان باید با دقت و وسواس به محیط اطرافش توجه کند؛ مانند نگهبانی که در کوچه یار با احتیاط و هوشیاری حرکت می‌کند تا از خارها و موانع در امان بماند.

هوش مصنوعی: گاهی انسان به خاطر شادی و سرخوشی مانند خم باده در جوش و خروش است و گاهی به خاطر شدت درد و رنج به حالت بیهوشی می‌افتد.

هوش مصنوعی: پس از مدتی که به هوش آمد، مانند نی در حال فریاد و ناله بود.

هوش مصنوعی: چنان هیجانی در باغ به وجود آورد که یعقوب در گوشه بیت الحزن به شدت تحت تأثیر قرار گرفت.

هوش مصنوعی: او می‌گوید که در ابتدا جایی برای شکوفه‌های عمل وجود نداشت، اما در نهایت، آرزوی شکوفه‌ها به واقعیت تبدیل شد.

هوش مصنوعی: در نهایت، رابطه‌ای که برایم ارزشمند بود از دست رفت و زندگی‌ام به آتش کشیده شد.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق و شوق به گل، آنقدر آه و ناله کرد که نهایتاً از شدت احساس، جانش را در راه آن گل فدای کرد.

هوش مصنوعی: عاشق از عشق معشوق می‌میرد، اما مردن در حضور معشوق کار زیبایی است.