هوش مصنوعی: به گل زیبا و عزیز گفت که من از تو الهام و زیبایی گرفته‌ام.

هوش مصنوعی: تو گفتی که باید از این باغ بیرون بروم؛ اما باغ چه اهمیتی دارد اگر من در آن نباشم؟

هوش مصنوعی: به خاطر وجود تو، چمن مانند گلستان پرنور و زیباست، اما بدون تو، آن چمن به بدی یک زندان تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر تو همچنان از دنیای ما دور شوی، روح ما از بدن جدا خواهد شد.

هوش مصنوعی: به من ای گل، آتش نزن، چون که وقتی آتش زدی، دوباره دامن نزن.

هوش مصنوعی: از بلبل ناراحت نباش، زیرا خود او نیز دچار پشیمانی و شرمندگی شده است.

هوش مصنوعی: اگر تو گناه او را ببخشی، او نیز به خاطر این بخشش تو، مرا خواهد بخشید. ای خالق با کرامت!

هوش مصنوعی: اگر از محبت و توجه تو سپاسگزار شوم، می‌گویم که چقدر در این حالت تغییر می‌کنم و چه احساسی پیدا می‌کنم.

هوش مصنوعی: سر از آسمان‌ها فراتر خواهد رفت و زمین پر از انگور خواهد شد، به طوری که تمام کوه‌ها و دشت‌ها را پوشش خواهد داد.

هوش مصنوعی: از خدا طلب آمرزش کن، چون این کار خوب و پسندیده‌ای است، چرا که او بخشنده و مهربان است و گناهان را می‌بخشد، ای دل.

هوش مصنوعی: هر لحظه که مرتکب هزاران گناه شوی، اگر از دل نادم و پشیمان باشی، ممکن است که خداوند تو را ببخشد.