هوش مصنوعی: بلبل وقتی از درخت تاک محبت و توجه را احساس کرد، یک آه عمیق و سرد از دلش کشید.

هوش مصنوعی: گفت: ای تاک با اصالت و نجیب، تو یادگاری از جمشید در این دنیا هستی.

هوش مصنوعی: از کسانی که تحت تربیت من بوده‌اند، مرا حیات دوباره بخشی، مانند عیسی که به یک لحظه آدمی را زنده می‌کرد.

هوش مصنوعی: دل گل از من به شدت ناراحت و آزرده است و حق هم دارد چرا که از من رفتار ناخوشایندی دیده است.

هوش مصنوعی: یک فاخته به من داد که از کینه و فریب دچار شده است و تیری از غیب نصیب او شده است.

هوش مصنوعی: من به خاطر نادانی خود در حال نابودی هستم، ای کاش هیچ‌کس در جهالت من نغلطد.

هوش مصنوعی: من از حرف‌های خود پشیمانم، به من دشنه بده تا خودم را به سختی بکشم.

هوش مصنوعی: ای تاک، بیاندیش که به خاطر تو در درد و سختی هستم. اگر تو هم برای درمان درد من تدبیری پیدا کنی، نگران چه چیزی باشم؟

هوش مصنوعی: دل گل از حرف‌های من ناراحت است و دل من نیز به خاطر غم در عذاب و شکنجه به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: به دنبال راه حلی برای درد من از محبت و عشق تو باش، زیرا زمانی که محبتت به من توجه کند، مشکل من نیز حل خواهد شد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌خواهد به خاطر درد و زحمت خود، دل کسی را ناراحت کند یا از دست او آزار ببیند.