هوش مصنوعی: در دوران حکمرانی عمر، روزی جوانی به نزد او آمد.

هوش مصنوعی: گفت برای خداوند مهربان، در مورد من و ما قضاوت کن.

هوش مصنوعی: از عمر سوال کرد آیا به چه دلیلی دل تو این گونه خونین و غمگین شده است؟

هوش مصنوعی: می‌گوید که مادر بارداری دارد که تنها چند روزی را در شکم او پرورش داده است.

هوش مصنوعی: زمانی که به فرمان خداوند بزرگ نمایان شدم، از مادر شیر دریافت کردم که توانم را تا دو سال افزایش داد.

هوش مصنوعی: من تلاش می‌کنم خود را از خطرات و آسیب‌ها حفظ کنم، زیرا آموزش‌های من به من می‌آموزد که خوبی‌ها و بدی‌ها چیست.

هوش مصنوعی: من از دوران کودکی به جوانی رسیده‌ام و حالا صاحب نیرو و انرژی شده‌ام.

هوش مصنوعی: مادرم من را از خانه بیرون کرده و به من اجازه نمی‌دهد که وارد خانه شوم.

هوش مصنوعی: می‌گویم که بین ما هیچ رابطه‌ای نیست؛ نه تو فرزند من هستی و نه من مادر تو هستم.

هوش مصنوعی: من نه تو را می‌شناسم و نه هرگز تو را دیده‌ام، اما به خاطر تو قلبم به شدت غمگین و آزرده شده است.

هوش مصنوعی: ای خلیفه، کاری کن که به مشکلاتی که دارم پایان دهم و از دردی که در دل من است، خلاص شوم.

هوش مصنوعی: شخصی گفت که مادر تو کجاست؟ او پاسخ داد که در مکان ثقیفه قرار دارد.

هوش مصنوعی: کسی به آدمی گفت که او را بیاور و آن فرد بدکار را آورد.

هوش مصنوعی: دو برادر داشتند که همسرانشان همراه آنها بودند و با دو همسایه‌ای که کافر بودند، زندگی می‌کردند.

هوش مصنوعی: برای آنکه آن چهار مرد به پسر کمک کنند، باید زمانی که او به داوری می‌رسد، به یاری‌اش بیایند.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که برخی بر این باورند که این زن جوان و باکره است، اما من به خداوند قسم می‌خورم که او بدون شوهر است.

هوش مصنوعی: مریم، این زن نیست که پسری بی‌پدر مانند عیسی درخشیده و نمایان شده باشد.

هوش مصنوعی: آن زن دروغگو زبانش را به ناله و التماس باز کرده و در حال زاری و ناله است.

هوش مصنوعی: ای خداوند، من دختر قریش هستم و تا آنجا که می‌دانم، بی‌شوهر و تنها به سر می‌برم.

هوش مصنوعی: من آبرو و ارزش خاصی دارم، اما این جوان، من را به اندازه‌ای کوچک و بی‌ارزش کرده که حتی از یک حقیر هم خوارتر به نظر می‌رسم.

هوش مصنوعی: این پسر به طرز عجیبی دشمنی می‌کند و از هر دشمن دیگری هم بدتر است، او به دنبال این است که نام بدی از من بسازد و به من آسیب برساند.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم او را کجا به دنیا آورده‌ام و او نیز مرا ندیده، من هم هیچ‌گاه او را ندیده‌ام.

هوش مصنوعی: او به پسرش گفت: خداوند دادگر از حال من و این زن باخبر است.

هوش مصنوعی: ای خلیفه، مادر من در کنار من خوابیده است و من صبح و ظهر در کنارش هستم.

هوش مصنوعی: او از شیر مادرش به من قوت داده و به همین دلیل، نسبت به من بیشتر از جانش احساس محبت می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر خار بر پایی من نشسته شود، خون از چشمان او بر زمین میریزد.

هوش مصنوعی: شوهر او که پدر من هم در سفر فوت کرده، اکنون دارای دارایی و ثروت زیادی است.

هوش مصنوعی: از دارایی پدر چیزی به من نخواهد داد، زیرا همه خواسته‌های او پر از حیله و تزویر است.

هوش مصنوعی: پس به زن گفت که حرف پسر و تو، هر کدام به نوعی جدا از هم هستند و به هم نمی‌رسند.

هوش مصنوعی: زنی به خلیفه گفت که ای مرد عاقل، او را یا با نصیحت و راهنمایی هوشیار کن یا اگر نشد، به قید و بند وادار ساز.

هوش مصنوعی: این پسر غریبه و ناآشناست. اگر مست نبود، مطمئناً دیوانه به نظر می‌رسید.

هوش مصنوعی: او به دیگران نسبت‌های نادرست و بی‌اساسی می‌دهد، در حالی که خداوند به همه اعمال او آگاه است.

هوش مصنوعی: اگر من خالق زمین و آسمان را بشناسم، در این صورت این پسر را در عالم می‌شناسم.

هوش مصنوعی: این پسر به من آسیب می‌زند و در تلاش است تا آبرویم را ببرد.

هوش مصنوعی: من شواهد معتبری آورده‌ام تا نشان دهم که من دختر هستم.

هوش مصنوعی: آن زن با صدای بلند ناله کرد و به شدت گریه کرد، به‌طوری که مانند باران بهاری نازک و پیوسته بود.

هوش مصنوعی: ای مسلمانان، از خدا بترسید، زیرا این پسر باعث رسوایی من خواهد شد.

هوش مصنوعی: من دختری هستم که تجربه‌ها و برداشت‌های عمیق دارم، نه فرزندی دارم و نه ازدواج کرده‌ام.

هوش مصنوعی: جوان و چهار شاهد، دشمنی خود را واپس‌زده و در زندان به انتظار نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: اگر ببینم پسرم راستگو شده، بر او محدودیت‌هایی تعیین می‌کنم وگرنه به او سخت می‌گیرم.

هوش مصنوعی: مدت زیادی بود که جوانی در زندان به سر می‌برد و ناگهان روزی امام، که مظهر محبت و روح‌نوازی است، به او روی آورد.

هوش مصنوعی: آن پسر از در زندان خارج شد و دلش به شدت دردمند و نالان شد.

هوش مصنوعی: ای کسی که توانایی حل مشکلاتم را داری، مرا از این بند و زندان نجات بده.

هوش مصنوعی: سلطان را به زندان خواندند و این داستان را در حضور او بیان کردند.

هوش مصنوعی: کل آن ماجرا را از ابتدا تا انتها، به خاطر پادشاه بیان کرد.

هوش مصنوعی: گفتند کسی که به حق و حقیقت پایبند است، اظهار داشت که علی از همه بهتر و داناتر است.

هوش مصنوعی: ای علی، در میان این مردم حکم رانی کن تا این راز نهفته آشکار سازد.

هوش مصنوعی: شاه فرمان داده بود تا زنی را احضار کنند و آن زن به درگاه شاه حاضر شد.

هوش مصنوعی: زنی گفت: اگر علی دروغ بگوید، چه کسی می‌تواند نور کذب را روشن کند؟

هوش مصنوعی: پادشاه به زن گفت: اگر پاسخی به سؤال این جوان داری، بیان کن.

هوش مصنوعی: این پسر کیست که فرزند من است؟ زمانی که او را به سینه خودم شیر دادم.

هوش مصنوعی: من در جهان کسی را نمی‌شناسم، به همین دلیل از این آگاهی صادقانه سخن می‌گویم.

هوش مصنوعی: گفتند: آن گواه‌ها می‌گویند که دختر این زن باید از بی‌همسری او باشد.

هوش مصنوعی: شاه گفت که در این مسأله حکمی می‌کنم که در آن رضایت خداوند وجود دارد.

هوش مصنوعی: پس مرد به زن گفت: مختار و ولی (سرپرست) در کار تو کیست؟ زن پاسخ داد: ای علی.

هوش مصنوعی: این دو شاهد مانند برادرانم با من هستند و من از هر چیزی که انجام دهند راضی‌ام.

هوش مصنوعی: امام مختار به شما می‌گوید که کارتان در دست شماست؛ اگر با هم متحد شوید، به نتیجه خواهید رسید و اگر با همدیگر جدا شوید، به نتیجه نخواهید رسید.

هوش مصنوعی: گفتند: ای پادشاه، از همان روز اول، اختیار و قدرت ما در دست تو قرار دارد.

هوش مصنوعی: گفت: من این دختر خواهر شما را همین حالا برای این جوان عقد کردم.

هوش مصنوعی: من پنجصد درهم مهر را به تو دادم، پس سریع برو و درهم را برای من بیاور، ای قنبر.

هوش مصنوعی: مردی به جوانی دستور می‌دهد که مهر و علاقه‌ی زن را در دامان او بریزد، یعنی به او توصیه می‌کند که عشق و محبت زن را به خوبی نگه دارد و مراقب آن باشد.

هوش مصنوعی: ای پسر، امشب جشن عروسی است، نگران نباش، چون امروز روز خوشی است.

هوش مصنوعی: امشب باید پیش همسرت باشی و بخوابی، چون فردا می‌خواهی به من سر بزنی.

هوش مصنوعی: پس پسر از پدرش پرسید: ای پادشاه جهان و مکان، با مادر خود چه کنم؟

هوش مصنوعی: اگر از مادر بی‌گناهی منکر شوی، باز هم تو باید حامی شوی.

هوش مصنوعی: برخی از درهم‌ها را گرفت و به خاطر محبت، در دامان زن ریخت، اما این کار را با خشم انجام داد.

هوش مصنوعی: بیا بیدار شو، ای زن، تا به همراهی یکدیگر به سمت اتاق خواب برویم و طبق فرمان پادشاه، همراه هم شویم.

هوش مصنوعی: زن هیچ حرکتی از جایش نمی‌کرد، چون پسر مانند گرگ شد و زن مانند میش بود.

هوش مصنوعی: ناگهان آن زن از دل افغان صدایی بلند کرد، گویی که می‌خواست به خاطر نوشیدن جام تلخ زندگی خود را زیر و رو کند.

هوش مصنوعی: این پسر قطعا فرزند من است. آیا ممکن است مادری فرزند خود را انکار کند؟

هوش مصنوعی: اگر بخواهم دخترم را هم‌زوج خودم کنم، ناخواسته به دشمنی با این کفر دچار می‌شوم.

هوش مصنوعی: ای علی، این پسر فرزند من است و او از بنی زهره پدر دارد.

هوش مصنوعی: او در سفر بوده و اکنون دیگر در این دنیا نیست. از زندگی رخت بر بسته و به دنیای دیگری رفته است.

هوش مصنوعی: این برادران من به خاطر مال و ثروت فریبم داده‌اند و به طمع افتاده‌اند.

هوش مصنوعی: این پسر نقشه‌ای در سر دارد تا از ثروت پدرش بی‌بهره بماند.

هوش مصنوعی: این پسر از برادرم بهتر است و به خاطر این گناه، بار سنگینی از جهان بر سرم است.

هوش مصنوعی: زن دارایی‌های پدر را به پسرش داد و او را خوشحال کرد.

هوش مصنوعی: و آن پول‌هایی که آن پادشاه به او داده بود، برای پسرش هزینه کرد و سرمایه‌گذاری نمود.

هوش مصنوعی: هر کسی که در مقابل پیشوای دین حضور داشت، او را ستایش کرد و گفت: آفرین.

هوش مصنوعی: عمر به پیشانی‌اش بوسه زد و گفت: یک لحظه بدون تو برای من عمر نیست.

هوش مصنوعی: ای امام، مادر زمانه به تو پناه می‌برد و به رغم انکارها، شاهدی بر حقانیت تو می‌آورد.

هوش مصنوعی: این نفرین فرزند من نیست، چون او هرگز در قید من نخواهد بود و خوشبختی و سعادت او به من وابسته نیست.

هوش مصنوعی: تو تنها کسی هستی که می‌توانی راهی پیدا کنی، همان کسی که عشق می‌آورد و مانند یک مادر خود را نشان می‌دهد.