هوش مصنوعی: ای نسیم، برو و به برمجد الشعرا بگو که تو از تمام صاحب‌نظران بهترین هستی.

هوش مصنوعی: چند شعری که فرستادی و پرسیدی حال دلبرها، باید بگویم که حقیقتاً آن‌ها بهتر از دلبران تو هستند.

هوش مصنوعی: تو خواسته بودی که نر خری برایت بفرستم، من هم آن را فرستادم و حالا به خاطرش تو هم بهتر است او را ستایش کنی.

هوش مصنوعی: بدن او به گونه‌ای است که از سر تا پا کاملاً بی‌نقص و زیبا به نظر می‌رسد. هر قسمتی از وجودش، از گودی کمر تا پهنای شانه‌ها، به خوبی طراحی شده و هیچ ایرادی در آن دیده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: پیشانی او سپری بزرگ و محکم دارد و گوش‌هایش بسیار تیزتر از یک خنجر است.

هوش مصنوعی: در تاریکی شب، اگر کسی از دور او را ببیند، به خاطر سفیدی‌ که در لباسش است، ممکن است فکر کند که او ستاره‌ای در آسمان است.

هوش مصنوعی: در این بیت اشاره شده که اگر خر (حیوان) خوب باشد یا بد، باز هم به نوع خود، خاصیت و ویژگی خود را دارد. در واقع، سخن از ماهیت و اصل چیزهاست و اینکه هر چیزی با وجود خوبی یا بدی، ویژگی‌های خاص خود را دارد که نمی‌توان آن‌ها را نادیده گرفت.

هوش مصنوعی: خر به عنوان نماد شاهان نیست، اما اگر بر روی سرش تاج بگذاری، سزاوار است که برگزیده و محترم انگاشته شود.

هوش مصنوعی: هیچ بحرانی وجود ندارد که نتوان آن را به نسب و ارتباط با والدین نسبت داد.

هوش مصنوعی: این بیت به ما یادآوری می‌کند که اگر در شرایطی نامناسب و غیرمعقول قرار گیریم، نتایج مثبت یا مفیدی نخواهیم داشت. به عبارت دیگر، در چنین شرایطی نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که نتیجه‌ای خوب و خوشایند از کارها یا انتخاب‌هایمان بگیریم.

هوش مصنوعی: اما گاهی وقتی صدای شیهه‌اش بلند می‌شود، گوش ملائکه به آسمان‌ها سنگین و ناشنوا می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر از صدای خر تو را بد بیاید، ایراد از او نیست، چون خر همینطوری است؛ نباید به این نگاه بد کنی.

هوش مصنوعی: این بیت به نقد و توصیف صفات زشت می‌پردازد. شاعر اشاره دارد که برخی ویژگی‌های ناپسند به اندازه‌ای بد هستند که حتی خداوند نیز در وصف آن‌ها سخن نگفته است. به‌خصوص در مورد خر، که صدای او به‌قدری ناخوشایند است که وصف آن می‌تواند به ملالت و نارضایتی بیانجامد. در کل، اشاره‌ای به ناپسند بودن برخی چیزها و بیان آن‌ها به شکلی است که باعث دلخوری و ناخرسندی می‌شود.

هوش مصنوعی: تا به حال هیچ‌کس نتوانسته بر دشواری‌های زندگی غلبه کند، حتی اگر به ظاهر قوی و زبر به نظر برسد.

هوش مصنوعی: اگر پایش نعل نداشته باشد، حتی اگر یک گام لنگ بزند، دیگر درمانده است و نشانه‌ای از درد او در سمش نیست.

هوش مصنوعی: عاشق کسی است که با وجود علاقه‌اش به معشوق، به خاطر جدایی و فراق از او دچار غم و اندوه می‌شود، حتی اگر جسمش نحیف و لاغر باشد.

هوش مصنوعی: اگر دو ماه دیگر در اینجا بماند، از استخوان‌های تن او شخصی شکل می‌گیرد که او را در بر خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: او قلبش از حالت‌های نامعلوم و ناپایدار آگاه نیست، اما برخی اوقات از طریق باد سرد و تند، نشانه‌هایی به او می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر به هر چیزی مانند دانه یا علف و برگ برخورد کنی، آن را آن‌گونه که می‌خواهی ببین و تصور کن.

هوش مصنوعی: ممکن است که یک پرنده در دور دنیا سفر کند و در دایره‌ای به دور یک نقطه بچرخد.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به خوبی بفهمی که دود چقدر وابسته به خیال است، باید با یک نگاه دقیق و جزئی‌نگر به آن بپردازی.

هوش مصنوعی: راه‌هایی که کمتر کسی رفته، برای کسی که می‌داند و تجربه دارد، همانند ردیابی دزدی است که به دنبال راه فرار می‌گردد.

هوش مصنوعی: تو گفته بودی که شعرهای من مانند معجزه است، حالا می‌گویم اگر من پیامبر نیز باشم، سزاوار است.

هوش مصنوعی: به خاطر از دست دادن کاه‌ها و کاهش آن‌ها، از تیرگی و سختی‌ها فاصله بگیر. وقتی که قدرت تو مانند تابش نور به آسمان سبز برمی‌خیزد، به سمت روشنی و خوشبختی برو.

هوش مصنوعی: بیا تا به سرعت از خوراک خوب و مناسب بهره‌مند شوی و به او سفارش کن تا به سرعت متوجه شود، ای سرور من.

هوش مصنوعی: نصیحت می‌کنم که به احترام و ارزش او توجه کنی، نه اینکه او را در جایی بی‌اهمیت قرار دهی یا به سادگی از کنار او بگذری.

هوش مصنوعی: مدتی است که در آخور ماندن، شگفتی ندارد اگر شاعری مانند فلان شخص بزرگ به وجود بیاید.

هوش مصنوعی: اگر کسی سرکشی کند یا لگد بزند، به او بگو که ای الاغ، به یاد داشته باش که چگونه باید رفتار کنی.

هوش مصنوعی: به یاد آور روزی را که در بیابان، خسته و ناتوان تر از هر شتر و الاغی بودی.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی آن را به فروش برسانی، بأس قیمت بفروش. همچنین، آن را با دقت و انصاف وزن کن، حتی اگر با سیم و زر باشد.

هوش مصنوعی: چیزی که گفتم زیاد است و ارزش او به مراتب بیشتر از زر و زیور است، حتی اگر به صورت زیبا به نمایش درآمده باشد.

هوش مصنوعی: شعر من و شاعر بزرگ در شیراز وجود دارد، پس دیگر از هند شکر نیاورید.

هوش مصنوعی: به خاطر لطف و محبت یار و برکت‌هایی که از او دارم، طوری می‌نویسم که از دهان قلمم همچون گوهر می‌ریزد.