بلند اقبال » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ  ۴۹ - قطعه

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>پی سواری خود مردمان خرندخری</p></div>
<div class="m2"><p>برای صرفه که جونیم من دهند به او</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>به اسب تازی مایل کسی نمی گردد</p></div>
<div class="m2"><p>که خرج اوبودا فزون اگر چه هست نکو</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>اگر چه اسب مر او را دهد نجات ازخصم</p></div>
<div class="m2"><p>اگر چه خر کند او را فرو به گل درجو</p></div></div>

شمارهٔ  ۵۰ - قطعه

پی سواری خود مردمان خرندخری
برای صرفه که جونیم من دهند به او
به اسب تازی مایل کسی نمی گردد
که خرج اوبودا فزون اگر چه هست نکو
اگر چه اسب مر او را دهد نجات ازخصم
اگر چه خر کند او را فرو به گل درجو

شمارهٔ  ۴۸ - قطعه

شمارهٔ  ۴۹ - قطعه

پی سواری خود مردمان خرندخری

برای صرفه که جونیم من دهند به او

به اسب تازی مایل کسی نمی گردد

که خرج اوبودا فزون اگر چه هست نکو

اگر چه اسب مر او را دهد نجات ازخصم

اگر چه خر کند او را فرو به گل درجو

شمارهٔ ۴۹ - قطعه

اطلاعات