بلند اقبال » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ  ۴۳ - قطعه

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گرچه به ملک سخنوری شهم اما</p></div>
<div class="m2"><p>غیر طلبکارها سپاه ندارم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>کفش ندارم کلاه چون شودم نو</p></div>
<div class="m2"><p>کفش چو نو گرددم کلاه ندارم</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>مال بود مار وجاه چاه از آنرو</p></div>
<div class="m2"><p>مال نخواهم هوای جاه ندارم</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>سینه ام از بس ز درد وغصه بود تنگ</p></div>
<div class="m2"><p>آه که در سینه جای آه ندارم</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>هرکه توبینی بو رهیش به جائی</p></div>
<div class="m2"><p>من به جز از کوی دوست راه ندارم</p></div></div>

شمارهٔ  ۴۴ - قطعه

گرچه به ملک سخنوری شهم اما
غیر طلبکارها سپاه ندارم
کفش ندارم کلاه چون شودم نو
کفش چو نو گرددم کلاه ندارم
مال بود مار وجاه چاه از آنرو
مال نخواهم هوای جاه ندارم
سینه ام از بس ز درد وغصه بود تنگ
آه که در سینه جای آه ندارم
هرکه توبینی بو رهیش به جایی
من به جز از کوی دوست راه ندارم

شمارهٔ  ۴۲ - قطعه

شمارهٔ  ۴۳ - قطعه

گرچه به ملک سخنوری شهم اما

غیر طلبکارها سپاه ندارم

کفش ندارم کلاه چون شودم نو

کفش چو نو گرددم کلاه ندارم

مال بود مار وجاه چاه از آنرو

مال نخواهم هوای جاه ندارم

سینه ام از بس ز درد وغصه بود تنگ

آه که در سینه جای آه ندارم

هرکه توبینی بو رهیش به جائی

من به جز از کوی دوست راه ندارم

شمارهٔ ۴۳ - قطعه

اطلاعات