بلند اقبال » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ  ۱۹ - قطعه

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>نه کسی رحم دیده در دل تو</p></div>
<div class="m2"><p>نه زدست تو بخشش وبرکت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>دل ودستی چنین همانبهتر</p></div>
<div class="m2"><p>که شودخون وافتد از حرکت</p></div></div>

شمارهٔ  ۲۰ - قطعه

نه کسی رحم دیده در دل تو
نه زدست تو بخشش وبرکت
دل ودستی چنین همانبهتر
که شودخون وافتد از حرکت

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به عدم رحمت و بخشش در دل و دست فردی اشاره می‌کند. او می‌گوید که این وضعیت بهتر است که به جای عمل و حرکت، قلب و دست فرد بی‌حرکت بمانند و خون در آن‌ها نماند. به عبارت دیگر، در صورتی که دل و دست از بخشش و رحم خالی باشند، بهتر است که هیچ عملکردی نداشته باشند.

شمارهٔ  ۱۸ - قطعه

شمارهٔ  ۱۹ - قطعه

هوش مصنوعی: نه کسی در دل تو رحم و عطوفتی می‌بیند و نه از دست تو کسی بخشش و خیر و برکت دریافت می‌کند.

نه کسی رحم دیده در دل تو

هوش مصنوعی: بهتر است که دل و دست انسان در حالت آرام و بدون حرکت باشند، تا اینکه به خاطر تلاش و کوشش دچار آسیب و خونریزی شوند.

دل ودستی چنین همانبهتر

که شودخون وافتد از حرکت

شمارهٔ ۱۹ - قطعه

اطلاعات

برگردان به زبان ساده