بلند اقبالشمارهٔ ۱۳ - قطعه
آن یکی گیرد زنی از بهر مال
و آن دگر کس زآنکه صاحب عزت است
زن مگیر از بهر مال وعزتش
کاین دو را گه فقر وگاهی ذلت است
ای خوش آنکس کو دم از وحدت زند
زن نگیرد مرد گر با همت است
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
آن یکی گیرد زنی از بهر مال
و آن دگر کس زآنکه صاحب عزت است
هوش مصنوعی: یکی برای ثروت همسر انتخاب می‌کند و دیگری به خاطر احترام و مقام فردی که دارد، زن می‌گیرد.
زن مگیر از بهر مال وعزتش
کاین دو را گه فقر وگاهی ذلت است
هوش مصنوعی: زن را به خاطر ثروت و احترامش نپذیر، زیرا این دو گاهی می‌توانند به فقر و ذلت منجر شوند.
ای خوش آنکس کو دم از وحدت زند
زن نگیرد مرد گر با همت است
هوش مصنوعی: خوشا به حال کسی که حرف از وحدت و یکپارچگی بزند، زیرا اگر همت و اراده در کار باشد، نه زن و نه مرد هیچ کدام بازدارنده نیستند.