هوش مصنوعی: در آینه، چشم بیننده مشخصات خود را نمی‌داند، اما دل او از احوالش باخبر است.

هوش مصنوعی: به خاطر همین من را عاشق و رسوا کرد؛ دنیا خواست که زیبایی و جمال خود را به نمایش بگذارد.

هوش مصنوعی: هر جا که چهره‌ی زیبای محبوب نورافشانی کند، دل من مانند پروانه‌ای می‌سوزد و پر و بال خود را از دست می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر زیبایی از خود بگوید که بی‌نظیر است، باید بداند که تنها در آینه می‌تواند نمونه‌ای از خود را ببیند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که هلال اول هر ماه ظاهر نشود، او، یعنی ماه، در یک شب از خود نشانه‌ای نشان نخواهد داد.

هوش مصنوعی: زندگی ما به سرعت گذشت و در دل ما آرزوی وصل با معشوق باقی ماند. ما تمام عمر را در فراق او سپری کردیم.

هوش مصنوعی: امشب ای دل، مانند بلنداقبال، بی‌قرار هستی. براستی که بگو درباره‌ی افکار پریشان خود چه احساسی داری.