هوش مصنوعی: در دل من غم و اندوهی وجود دارد که به خاطر پیچ و خم‌های زلف تو به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: دیدن تو، با آن بینی و ابروهایت، یادآور اهمیت و زیبایی کلام و نوشتار است.

هوش مصنوعی: دل من مانند سازی که در دستان توست، در زیر و بم و نغمه‌اش به شدت در حال ناله است.

هوش مصنوعی: نقطه سیاهی بر صورت تو مانند هندی است که در باغ ارم افتاده و زیبایی آنجا را بیشتر کرده است.

هوش مصنوعی: دل به تصویر لبانت برای مدتی در خیال نابودی و عدم غوطه‌ور شده است.

هوش مصنوعی: چهره‌ات گویای حال توست؛ آیا از تأثیر شراب است یا مانند گلی است که صبح‌گاه از قطره‌های شبنم بر زمین خشک شده؟

هوش مصنوعی: زمانی که زلف تو را به شکل چنگالی به نمایش گذاشتی، دل ما که همچون پرنده‌ای در حال فرار است، به تپش و هیجان درآمد.

هوش مصنوعی: در اینجا به زیبایی و جذابیت یک پری یا فرشته اشاره شده است که مانند تو کم‌نظیر و استثنایی به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: چشمان برهمن، زیبایی چهره تو را دیده و از دلش عشق به تو شکل گرفته است.

هوش مصنوعی: با تمام محبت و وفایی که داری، اما در عوض با کسانی که بر تو ظلم کرده‌اند، رفتار نیکو و مهربانانه‌ای داری.

هوش مصنوعی: بر سر کوچه‌ات، کسی که به خوشبختی و شگفتی رسیده، بی‌چم و خم همچون شکار افتاده و زخم‌خورده است.