هوش مصنوعی: تا هنگامی که نسیم صبحگاهی تار مویی از زلفت به دست من افتاده، در کار عطاری ناکامی و شکست وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر من در دنبال چشمان تو نقطه‌ای مانند خال نباشم، پس مانند شحنه‌ای هستم که در پی مستان به اشتباه افتاده است.

هوش مصنوعی: اگر آن ماهی که از آب به خشکی افتاده است، بفهمد که من چقدر در عشق و زلف تو گرفتارم، بی‌تردید حال من را درک می‌کند.

هوش مصنوعی: دل من در پیچ و تاب موهای تو از هر جایی که پرنده‌ای به دام افتاده باشد، باخبر است.

هوش مصنوعی: چشم تو مرا مست می‌کند و زلفت نیز مرا به خوشحالی می‌برد، در حالی که من با وجود عشق به لب هات، هنوز زیر تاثیر زیبایی‌ات هستم.

هوش مصنوعی: دوستی و محبت با تو وجود ندارد، و کارهای امروز من را مجنون کرده است. عشقی که بین من و معشوق وجود دارد، از زمان دوری به نام "الست" جدا شده است.

هوش مصنوعی: وقتی که تو موفق شدی و به وصال محبوب رسیدی، در برابر مقام او، حتی بلندترین آسمان‌ها هم پایین‌تر و حقیر به نظر می‌رسند.