هوش مصنوعی: من در کوی یارم، در میان گل‌ها هستم و اگر در خانه‌ام هم باشم، باز هم در حالتی از شگفتی و زیبایی غرق شده‌ام.

هوش مصنوعی: فدای او شدن در غم و اندوهش کار ساده‌ای است، اما زندگی بدون او بسیار دشوار و مشکل است.

هوش مصنوعی: امشب شمع را می‌بینم که به خاطر غم یار بر افروخته است و آنچه در دل ماست، به او مرتبط می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که در آرزوی زلف زیبا و غم‌انگیز او باشد، اگر خود را عاقل بنامد، در حقیقت دیوانه است.

هوش مصنوعی: هیچ زمینی وجود ندارد که بخواهم از غصه‌اش غمگین شوم؛ هر جا که خاکی باشد، از اشک‌های من گل می‌روید.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند عشق به معشوق را با عقل توجیه کند؛ پس تا زمانی که عشق در دل وجود دارد، نباید به قضاوت‌های عقلانی اهمیت داد.

هوش مصنوعی: ای معشوق زیبا و سنگین‌دل، تا کی از وضعیت دل ما بی‌خبر خواهی بود؟

هوش مصنوعی: به من لطف کن و با شانس خوب به سراغ شاعر خوشمدح پادشاه عادل برو.