هوش مصنوعی: گفتم راه درمان من چیست؟ گفت رسیدن به توست. گفتم آیا می‌توانم به تو برسم؟ گفت این فقط یک خیال است.

هوش مصنوعی: در دوری از چهره محبوب، عمر من طولانی‌تر از همیشه شده است. مانند ماهی که در دریا زندگی می‌کند، گویا روزی به او بسیار بیشتر از سال‌ها می‌گذرد.

هوش مصنوعی: به کسی که در مورد صبر در شرایط دوری از محبوبش صحبت می‌کند، می‌گوید که امید به صبر داشته باشد. اما دلش به او پاسخ می‌دهد که این کار غیر ممکن است و تحمل این دوری برایش سخت و دشوار است.

هوش مصنوعی: من آنقدر به وصالش نیاز دارم که انگار تشنه‌ام و او مثل آب زلالی است که می‌تواند عطش من را فرو نشاند.

هوش مصنوعی: منجم نابینا نمی‌داند که ستاره‌ی بخت من چه نامی دارد و چرا همیشه برای من بدبختی به همراه می‌آورد.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی چهره و ویژگی‌های خاص فردی اشاره دارد. در آن گفته می‌شود که پیشانی این شخص همچون ستاره‌ای درخشان است و چشمانش به زیبایی ستاره‌ای درخشان دیگر شباهت دارد. همچنین، ابروهای او مانند هلال باعث می‌شود که او زیباتر به نظر برسد. در کل، مضمون این بیت به توصیف جذابیت و زیبایی فرد می‌پردازد.

هوش مصنوعی: دل آشفته‌ام به خاطر زلف توست. اگر حال و حوصله‌ای دارم، به خاطر همان خط و خال توست.

هوش مصنوعی: اگر یار از حال من بپرسد، بگوید که من به خاطر غم و اندوه به جایی رسیده‌ام که هر ناله‌ام به مویه شباهت دارد.

هوش مصنوعی: شادی و موفقیت من از عشق و محبت به چهره‌ی دوست ناشی می‌شود، نه از ثروت و دارایی یا مقام و مال.