گنجور

شمارهٔ ۴۹۹

ز آتشین رخ آتشم تا کی به خرمن می زنی
خرمنم را سوختی تا چند دامن می زنی
پادشاه کشور حسنی برای نظم وملک
زلف را تا سرکشی کرده است گردن می زنی
دل دهانت را دلیل نقطه موهوم گفت
گفتمش داری یقین یا حرفی از ظن می زنی
چاک زخم تیغ ابرویت پذیرد کی رفو
بر دل از مژگان مرا بیهوده سوزن می زنی
از ملاحت سفره بر لیلا وعذرا می کنی
وز لطافت طعنه بر شیرین ار من می زنی
در بیابان دزد اگر ره می زند در تیره شب
تو میان انجمن در روز روشن می زنی
غازیان حفظ تن از پیکان به جوشن می کنند
توبه دل پیکانم از زلف چو جوشن می زنی
ای بلنداقبال گردد نرم کی آن سخت دل
مشت را بیهوده بر سندان آهن می زنی

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ز آتشین رخ آتشم تا کی به خرمن می زنی
خرمنم را سوختی تا چند دامن می زنی
هوش مصنوعی: از چهره آتشین تو، آتش وجودم شعله ور است؛ تا کی به خرمن حالم می زنی؟ خرمنم را سوزاندی، تا چه زمانی دامن می زنی؟
پادشاه کشور حسنی برای نظم وملک
زلف را تا سرکشی کرده است گردن می زنی
هوش مصنوعی: پادشاه کشور برای حفظ نظم و ملک خود، به سرکشی زلف روی آورده و این کار را به شدت انجام می‌دهد.
دل دهانت را دلیل نقطه موهوم گفت
گفتمش داری یقین یا حرفی از ظن می زنی
هوش مصنوعی: دل تو به من گفت که حقیقتی در کلام تو نهفته است. از او پرسیدم: آیا به آنچه می‌گویی مطمئنی یا این فقط حدسی است که می‌زنی؟
چاک زخم تیغ ابرویت پذیرد کی رفو
بر دل از مژگان مرا بیهوده سوزن می زنی
هوش مصنوعی: زخم تیغ ابروی تو هرگز درمان نمی‌شود، پس چرا به دل من بیهوده سوزن می‌زنی و آن را بیشتر می‌سوزانی؟
از ملاحت سفره بر لیلا وعذرا می کنی
وز لطافت طعنه بر شیرین ار من می زنی
هوش مصنوعی: با زیبایی و دل‌فریبی که در سفره داری، لیلا و عذرا را مجذوب می‌کنی و اگر از لطافت اشاره‌ای به شیرین بکنی، من هم به تو پاسخ می‌دهم.
در بیابان دزد اگر ره می زند در تیره شب
تو میان انجمن در روز روشن می زنی
هوش مصنوعی: اگر در بیابان دزدی در شب تاریک در حال دزدی باشد، تو در روز روشن و جلوی جمعیت کار ناپسند انجام می‌دهی.
غازیان حفظ تن از پیکان به جوشن می کنند
توبه دل پیکانم از زلف چو جوشن می زنی
هوش مصنوعی: شکارچیان برای حفاظت از تن خود از تیر و پیکان، زره به تن می‌کنند، اما من در دل خود از زلف تو مانند زره‌ای که تیری به سمتش پرتاب شده، محافظت می‌کنم.
ای بلنداقبال گردد نرم کی آن سخت دل
مشت را بیهوده بر سندان آهن می زنی
هوش مصنوعی: اگر در حال حاضر خوش‌شانس و کامیاب شدی، نرمی و لطافت را به خرج بده. چرا که تکرار کردن کارهای سخت و محکم، فقط به هدر دادن تلاش‌ها و انرژی‌ات منجر می‌شود.