هوش مصنوعی: شخصی با قامت و زیبایی همچون سرو و چهره‌ای شبیه به غنچه گل که زیبایی‌اش را به وضوح نشان می‌دهد. او در تمام وجودش، از سر تا پا، به آنچه در طبیعت و چمن وجود دارد، واقعی و زنده است.

هوش مصنوعی: به تو گفتم که قد بلندی داری و می‌دانم که زیبایی‌ات مثل نسرین در میان وسیمین است.

هوش مصنوعی: به تو گفتم که با لب‌های شیرینت مثل غنچه‌ای در حال باز شدن هستی، اما ممکن است به خاطر شیرین‌زبانیت، دل همگان را بشکنی.

هوش مصنوعی: به تو گفتم که زیبایی بدنت مرا معذور می‌کند، چون روح پاکی در این لباس کهنه نهفته است.

هوش مصنوعی: تو تمام زیبایی‌ها را داری، اما تنها عیب تو این است که به وعده‌هایت وفا نمی‌کنی.

هوش مصنوعی: دوست من ظاهری فریبنده دارد و با دلسردی و ناراحتی دوستی را بر دوش می‌کشد. او با دشمنانش دوستی می‌کند و نسبت به من، احساس بی‌مهری و نادیده‌گرفتن دارد.

هوش مصنوعی: زمانه پر از فتنه و آشوب است، و این شور و هیجان شهر را به هم ریخته. عجب این است که چقدر در این تنش‌ها راهزنی و غارت وجود دارد.

هوش مصنوعی: دشمن خرد و دانایی، چه جوان باشد و چه پیر، برای جان و دل مرد و زن مضر است.

هوش مصنوعی: بوسه‌ای به پیشانی‌ات بزن و به او بگو که چقدر سخنانش شیرین و دلنشین است.