هوش مصنوعی: زمانی که یار در زلف‌هایش پریشانی دارد، همه دنیا هم در پریشانی است؛ اما دل ما از این وضعیت غمگین نمی‌شود.

هوش مصنوعی: اگر کسی به نعمت‌هایی که خداوند به او داده راضی باشد، هرگز نیازی ندارد که از بزرگی و بخشندگی حاتم کمترین طلبی کند.

هوش مصنوعی: به دل خود گفتم که در میان مردم معروف شدم و در هر جمعی نامم درمیان است، اما افسوس که در این دنیا دوست و هم‌صحبتی ندارم.

هوش مصنوعی: چشمی که همیشه گریان است نشانی از دل‌دردی دارد، و اگر در روزی کسی همچون شمعی روشن و سوزان نزد او نباشد، در شب تنها به فکر همدمی می‌افتد.

هوش مصنوعی: غیر از تو کسی نیست، اگر یوسف با چهره‌اش ظاهر شود، تو تنها هستی و در دنیا اگر عیسی هم برای لحظه‌ای بیاید، تنها تویی که اهمیت داری.

هوش مصنوعی: در جهان افرادی هستند که به عنوان پادشاه شناخته می‌شوند و تاج و تخت دارند، اما در این میان، شخصی مانند سلیمان در زمان خود وجود دارد که نشان و نشانه‌ای خاص دارد.

هوش مصنوعی: اگر چشمانت با مژگانش شبیه لشکر افراسیاب باشد، برای من جای نگرانی نیست، چرا که دل من به قوت و شجاعت رستم است.

هوش مصنوعی: اگر بوی مشک زلفت را بشنوم، زخم دل من دوباره تازه می‌شود و درد و رنج آن بیش از پیش نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: ابر مانند چشمی که خوشبختی زیادی دارد، می‌بارد. اما وقتی که باران می‌زند، خود را در برابر دریا به‌طور ظریف و لطیف نشان می‌دهد.