هوش مصنوعی: به خاطر درد و آزار دل من، زلف‌های تو را ترک کرده‌ام. اما از این خوشحالم که دل من را به آرامی بر روی شانه‌ات می‌گذارم.

هوش مصنوعی: اگر تو بخواهی با شانه زلف‌های او را مرتب کنی، دل ما در این مسیر چه انتظاری از شانه‌کشی تو دارد؟

هوش مصنوعی: تو با زیبایی و جذابیت خود، دل‌ها را به خود جلب می‌کنی و مانند دانه‌ای که پرنده را به دام می‌آورد، دیگران را به دام عشق و جاذبه‌ات می‌کشی.

هوش مصنوعی: چشم‌های سرخ و مست تو باعث می‌شود دل آدم‌های باهوش و هشیار حواسشان را از دست بدهند. پس مواظب باش که اگر کمی شراب بنوشی، ممکن است نتایج ناخوشایندی برایت داشته باشد.

هوش مصنوعی: پرستندگان بت، به خدا ایمان نیاورده‌اند و اگر به خانهٔ بت‌پرستی بروند، تنها تصویر چهرهٔ خود را خواهند دید.

هوش مصنوعی: هر کس که قدرت و جلال تو را ببیند، به قدری تحت تأثیر قرار می‌گیرد که حیرت‌زده می‌شود و او را با عظمت و شکوهی که شایسته یک شاه است، بکشید.

هوش مصنوعی: می‌دانی ای شمع که چرا همیشه می‌سوزی و گریه می‌کنی؟ آیا انتقامی است که از کشته شدن پروانه می‌گیری؟

هوش مصنوعی: ای دل، اگر می‌خواهی یار خوش‌شانسی داشته باشی، باید مانند کوه بار عشق را با قدرت و شجاعت تحمل کنی.