هوش مصنوعی: عشق به چهره‌ی زیبایش، مرا دیوانه کرده و آن معشوقه به من گفت که دیگر نگران کفر و دین نباش.

هوش مصنوعی: من فقط یک آدم هستم، حاشا به خدا که هیچکس را این چنین حیران ندیده‌ام؛ حالا گیج و گیج شده‌ام که آیا مادر من حوری بوده یا پری؟

هوش مصنوعی: من تصمیم داشتم تو را به نام زیبای صبحگاهی صدا بزنم، اما چون نتوانستم محبت و خوبی‌های تو را درک کنم، دیگر زلف‌های زیبایت برایم هیچ معنایی ندارد.

هوش مصنوعی: بارها تلاش کردم تا بلندی قامتت را با سرو زیبا مقایسه کنم، اما وقتی دیدم که نتوانستم، از این کار منصرف شدم.

هوش مصنوعی: ای نگار ماه‌رو، تنها زیبایی‌های تو همچون خال و خط و زلف و رخسار، کافی نیست. برای جذابیت بیشتر، مهربانی نیز نقش مهمی دارد.

هوش مصنوعی: بدون تو قلبم پر از درد شده و چشمانم اشکبار. در غم تو، دلم برای دوستیم فریاد می‌زند و چشمانم به دنبال یاری هستند.

هوش مصنوعی: ای پیشانی زیبایت مانند گل‌های زهره، چهره‌ات مانند ماه و جمال‌ات مانند آفتاب است و تو از آنچه که در آسمان هست، برخوردار و خوشبخت شده‌ای.