هوش مصنوعی: اگر از تو وفاداری بگوییم، تو آن را نداری. و اگر از صفا و پاکی صحبت کنیم، تو باز هم آن را نداری.

هوش مصنوعی: اگر به ما لطف کنی و از لب شیرینت بوسه‌ای به ما بدهی، هرچند که می‌دانیم ممکن است نداشته باشی، اما باز هم خواهش می‌کنیم.

هوش مصنوعی: هر کسی برای تو ارزشی قائل است، اما اگر ما بگوییم که تو چیزی نداری، به ما توجهی نمی‌کنی.

هوش مصنوعی: اگر بگوییم که تو هیچ چیزی نداری، به کشتن من بیچاره و مظلوم بی‌اعتنا خواهی بود.

هوش مصنوعی: ای پزشک، اگرچه می‌گویی دارویی برای دردم داری، اما وقتی به واقعیت می‌نگرم، نمی‌بینم که دارویی داشته باشی.

هوش مصنوعی: ای دل، وقتی عاشق چهره محبوب شوی، چه اهمیتی دارد که داشته‌باشی یا نداشته‌باشی، چون همه چیز در عشق از بین می‌رود.

هوش مصنوعی: تو کسی را داری که دل را به دست می‌آورد، اما دلدار نداری. تو محبوب من هستی، اما یاری برای من نداری.

هوش مصنوعی: تو از نظر خوبی هیچ نقطه ضعفی نداری، اما در پایبندی به اصول و وفاداری چیزی از تو دیده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: اگر به کسی دیگر وفا داری، نمی‌دانم، اما با من جز ستم و ظلم چیزی نداری.

هوش مصنوعی: اگر تو دل‌دار و دل‌جو هستی، اما با دل من جز آزار و رنج کاری نداری.

هوش مصنوعی: ای زاهد، تا کی از عشق من فاصله می‌گیری؟ انگار تو در زندگی‌ات هیچ گرفتاری نداری.

هوش مصنوعی: آخرالامر، اقبال خوب نصیب تو خواهد شد، ای دل، زیرا که تو با هیچ‌کس جز خودت از سنگینی بار زندگی گله‌ و شکایتی نداری.