هوش مصنوعی: دل تو مانند آهن است و بدن تو مانند نقره، یا اینکه هنوز از کینه‌ای قدیمی نسبت به من در دل داری.

هوش مصنوعی: دل تو پر از کینه‌هایی است که به خاطر من در خود نگه‌داشته‌ای.

هوش مصنوعی: این بیت به بیان زیبایی‌های زلف و موهای محبوب اشاره دارد. شاعر به زلف‌های خمیده و پیچیده عشقش اشاره می‌کند و می‌گوید که این زلف‌ها دارای زیبایی و جذابیتی هستند که نمی‌توان به سادگی از آن‌ها گذشت. در واقع، زلف‌های محبوب نمادی از زیبایی‌های شرقی و نقاط خاصی همچون تبت و ختن است که در نظر شاعر به قدری خاص هستند که نمی‌توان از کنار آن‌ها بی‌توجه عبور کرد.

هوش مصنوعی: تو خود زیبایی و دلربایی، چه نیازی به گل و چمن داری؟

هوش مصنوعی: چه نیازی به گلزار داری وقتی که خودت با قامت خوش و زیبای خود مانند سرو و نسترن هستی؟

هوش مصنوعی: من به خودم می‌بازم که می‌بینم بر روی سینه‌ات پیراهن زیبا و دلربایی داری.

هوش مصنوعی: دل من از چشمت بیشتر تنگ و ناراحت است، و دلتنگی من از دل تنگی تو هم بیشتر است.

هوش مصنوعی: دل را از دشمن و دوست نبر، چرا که تو افرادی مانند راهزنان ترک داری.

هوش مصنوعی: تو آن معشوقی هستی که مانند فردی خوش‌اقبال در کلیسا پر از راز و جادو هستی.