هوش مصنوعی: چشم من به خواب نمی‌رود و شب برایم خونین و دردآور است، حتی همسایه هم از ناله‌ها و گریه‌های من بیدار شده است.

هوش مصنوعی: من هیچ غم و اندوهی را با کسی در میان نمی‌گذارم، مگر اینکه ناچار باشم، چرا که هیچ‌کس جز دیوار رازهایم را نمی‌داند و اگر دوستی مسیر دل را بشناسد، دیوار همسرای من می‌شود.

هوش مصنوعی: من قبلاً گفته بودم که نمی‌توانم از غصه‌ها و مشکلاتم برایت بگویم، چون درد و دل من بسیار زیاد است.

هوش مصنوعی: اگر درد و رنجی از معشوق برسد، این درد بهتر از هر درمانی است و اگر غم و ناراحتی از یار بیاید، این ناراحتی شیرین‌تر از باغ گل است.

هوش مصنوعی: ماه را مانند تو در اینجا، قامتش به زیبایی سرو است و سروی که مانند تو، خوش‌حالت و زیباست و موی آن مانند عطر عنبر می‌باشد.

هوش مصنوعی: در این شهر دیگر چشمی مانند تو وجود ندارد و نه در این سرزمین کسی به زیبایی موی تو پیدا می‌شود.

هوش مصنوعی: سری که در کشمیر با قامت و زیبایی ایستاده، درست مثل چوبی است که تاب می‌خورد و جذابیت دارد. اما این زیبایی انصاف ندارد و مانند زلف‌های تو در تاتار نیست که به نرمی و دلربایی بیفتد.

هوش مصنوعی: دلی که مجروح عشق توست، اگر نسبت به غم و اندوهش ناله کند، جایی برای خرده گرفتن نیست، چرا که هم عاشق توست و هم از درد عشق رنج می‌برد.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه نعمت عشق به من فراوانی و خوشبختی داده است، اما همه این مقام و عزت من به خاطر محبوبم است.