هوش مصنوعی: برخیز، ای معشوق من، باده‌ی سرخ را به من بده. اگر امروز نوشیدنی به من می‌خواهی بدهی، پس به من بده.

هوش مصنوعی: امروز خیلی ناراحتم و از روزگار غمگین هستم. به من باده‌ای بده و بوسه‌ای که طعمش را از دهان تنگم بچشیم.

هوش مصنوعی: برای کمی تفریح، به گلستان برو و از زیبایی و قد و قامت خودت مثل گل‌ها و درختان سرو و چمن لذت ببر.

هوش مصنوعی: برای تماشا قدمی به طرف کلیسا ننهید، زیرا زیبایی حسنی و عشق به معشوق کافی است.

هوش مصنوعی: درز زلف تو باعث خون‌ریزی قلبم شده است، در پرورش عطر مشک، به آهوی ختن آموزش بده.

هوش مصنوعی: ما در درد فراق هستیم و امروز می‌خواهیم از وصال و رسیدن به یکدیگر آرامش بگیریم و از غم و مشکلات دور شویم.

هوش مصنوعی: اگر از دوری تو دلم را نشکن، چون اگر بخواهی می‌توانی با زلف زیبا و شکننده‌ات بر دل من ضربه بزنی.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی مانند من در زندگی‌ات به موفقیت‌های بزرگ دست یابی، باید با هر چیزی که برایت مقدر شده، راضی باشی و تسلیم شرایط شوی.