هوش مصنوعی: تو مژه‌هایی داری که مانند سنان هستند و موهایت همچون زرهی بر تنت درخشیده است. ابروهایت به مانند خنجری تیز به نظر می‌رسند و موهایت همچون کلاهی بر سرت قرار دارند.

هوش مصنوعی: در فارس به قدری عطر و بوی خوش پراکنده شده که زمین گویی از بوی مشک پر شده است، به خاطر اینکه تو همیشه عطر خوش خود را به اطراف می‌پاشی.

هوش مصنوعی: ما در عشق غرق شده‌ایم و از چشمان محبوب مست هستیم. ما را از دستان خود دور نکن و کنارم بنشین، چون دل من به تو وابسته است و این وابستگی را حس کن.

هوش مصنوعی: از چین دیگر مشک نمی‌آورند، چون در فارس تو چینی دیگر داری و مشک دیگری از مو.

هوش مصنوعی: چشم‌های تو مانند شمشیری است که از ابرویت نازک و تیز می‌زند، اما این تیزی به خاطر این است که تو برای خودت از موی سر، حفاظی درست کرده‌ای.

هوش مصنوعی: نیازی به صبح و شام نیست، چرا که تو هر روز با زیبایی صبح جدیدی را آغاز می‌کنی و در شام‌ها نیز با موهای زیبایت دل‌ربا می‌شوی.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که بعضی‌ها می‌گویند که زنبور میانی، زنبوری است که گاهی کمری دارد، اما انگار از موی زنبورهایی دیگر است.

هوش مصنوعی: هیچ چیزی شیرین‌تر از تو در دهان نیست، حتی اگر زنبوری هم بخواهد با او به مقایسه بپردازد، باز هم نمی‌تواند در برابر تو قرار بگیرد.

هوش مصنوعی: موهای او به قدری تاریک است که شب را تداعی می‌کند، اما به دقت نگاه کن، که در میان آن، نازکی موها بیشتر و بیشتر دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: موهایی که از دوش او ریخته، به شیوه‌ای به دور کمرش پیچیده‌اند، و این موهای در هم تنیده‌اند و به آرامی به او نزدیک می‌شوند.

هوش مصنوعی: من به برکت وجود این قمر، به ارتفاع و عزتی دست یافته‌ام که در حال حاضر از آن آگاهی دارم.