هوش مصنوعی: ای معشوق زیبا با موهای سیاه، دل من مانند توپی است که در بازی چوگان در اختیار زلف تو قرار دارد.

هوش مصنوعی: ای سنان، تو با قامتی چون نیزه‌ای، موهایت مانند زره‌ای به زیبایی آراسته شده است، و تیر مژگانت و کمان ابرویت نشانی از قدرت و زیبایی توست.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره به این دارد که رستم، شخصیت معروف داستان‌های ملی ایرانی، نه به خاطر خداوند، بلکه به خاطر یک ویژگی خاص یا داستانی منحصر به فرد به یاد آورده می‌شود. به عبارتی، او به خاطر ویژگی‌های انسانی و داستانش شناخته می‌شود تا به خاطر تقدس یا الوهیت.

هوش مصنوعی: تا زمانی که روزی را کنار پادشاه بگذرانیم، اشک چشمانم چه بی‌دلیل خواهد ریخت.

هوش مصنوعی: در تمام روز و شب به یاد قامت زیبایت مثل قمر بلنددم، نوا می‌زنم.

هوش مصنوعی: به خاطر غم و اندوهی که دارم، به شدت به زانو افتاده‌ام و مانند شتری زانوی خود را خم کرده‌ام.

هوش مصنوعی: زمانی که به وصال تو رسیدم، در دل شهر به عنوان انسانی خوش شانس و مشهور شناخته شدم.